Najpierw pytanie do współrecenzentów - po co w ogóle sięgnęliście po książce, która ma w opisie, że jest o kobiecie upadłej i jej podobnych degeneratach, która chce spróbować wszystkiego - alkoholu, narkotyków, pornografii, skoro potem narzekacie na wulgarny język czy niesmaczne opisy? Świat narkomanów, alkoholików i degeneratów jest wulgarny i niesmaczny, brudny i gówniany, tego można oczekiwać po tego typu pozycji. Oczywiście nikt Wam tego nie broni, ale dla mnie to trochę tak, jakby sięgnąć po horror albo ostry thriller, a potem postawić 1 gwiazdkę, bo brutalny. Taka konwencja, tak miało być, jeśli nie tego oczekujecie, NIE SIĘGAJCIE po tę książkę.

Z plusów można napisać o żywym, adekwatnym języku, a przy tym sporej dawce czarnego, sarkastycznego humoru, który nieco łagodzi całość czyniąc ją strawniejszą dla czytelnika. Bohaterka, mimo swojej degrengolady, nie jest płaską ćpunką, o której można powiedzieć tyle, że ćpa, jest ciekawa, wielowymiarowa. No i mimo faktu, że książka jest tak naprawdę właściwie strumieniem świadomości, czyta się ją jednym tchem - o ile ma się oczywiście do tego żołądek. ;-)

Minusy są właściwie dwa. Pierwszy - miejscami Patrycja Pustkowiak co najmniej lekko zapędza się z intelektualno-filozoficznymi dywagacjami o życiu, przez co całość momentami zalatuje przeintelektualizowaną grafomanią. Drugie - nazwisko bohaterki. Mortus..?! Jak tylko je przeczytałam, od razu zrobiło się ciut bardziej kiczowato.

Niemniej jeśli interesują Was ponure, narkotyczne klimaty, ta książka jest dla Was.

Najpierw pytanie do współrecenzentów - po co w ogóle sięgnęliście po książce, która ma w opisie, że jest o kobiecie upadłej i jej podobnych degeneratach, która chce spróbować wszystkiego - alkoholu, narkotyków, pornografii, skoro potem narzekacie na wulgarny język czy niesmaczne opisy? Świat narkomanów, alkoholików i degeneratów jest wulgarny i niesmaczny, brudny i...