To opowieść o tym, jak ośmioletni Srulik, ( potem Jurek Staniak ) po ucieczce z warszawskiego getta podjął walkę o przetrwanie. Wędrował od wsi do wsi, gdzie w zamian za nocleg w oborze i jedzenie pracował w gospodarstwie. W walce o życie pomagali mu dobrzy Polacy i dobrzy Niemcy. Częściej jednak musiał uciekać. Przymierał głodem a przeżycie zimy bez butów graniczyło z cudem. Prawdziwy dramat rozegrał się także w duszy chłopca. Zapomniał bowiem twarze rodziców i rodzeństwa, zapomniał jak się nazywa i gdzie są jego korzenie. Modlił się do Jezusa i Maryi a bycie Żydem uznał za grzech śmiertelny. Po wojnie z wielkim bólem odzyskał zagubioną tożsamość.

Bardzo trudno jest mi ocenić tę książkę. Za tematykę najchętniej przyznałabym 10/10. Problem polega na tym, że książka opowiadająca o tragicznych losach żydowskiego chłopca w czasie II wojny światowej została napisana w tonie książki przygodowej i zabrakło mi w niej realizmu tamtych wydarzeń.
Nie znajdziecie w niej rozdzierających opisów rzeczywistości w getcie, rozpaczy po stracie najbliższych, poczucia głodu i strachu. Akcja toczy się wartko, obfituje w zaskakujące zwroty a sam bohater to bardzo dzielny, przesympatyczny i sprytny chłopczyk. Dzięki temu książka znakomicie będzie odebrana przez kilkunastoletnich czytelników.

Ale…ale...
Słowa autora, znajdujące się na okładce "Nie potrafię o tym, co działo się w czasie wojny pisać inaczej niż z perspektywy dziecka, po prostu się tego boję" wyjaśniają wszystko w bardzo wymowny sposób.

Książkę czyta się jednym tchem i można przeczytać ją w jeden wieczór.
Jest zapisem autentycznych wydarzeń, opowiedzianych autorowi książki przez Srulika, obecnie Yorama Friedmana, zamieszkującego szczęśliwie w Jerozolimie. Z ogromną satysfakcją przyjęłam do wiadomości fakt, że Srulik przyjechał do Warszawy na premierę filmu pod takim samym tytułem i którego jest bohaterem.

To opowieść o tym, jak ośmioletni Srulik, ( potem Jurek Staniak ) po ucieczce z warszawskiego getta podjął walkę o przetrwanie. Wędrował od wsi do wsi, gdzie w zamian za nocleg w oborze i jedzenie pracował w gospodarstwie. W walce o życie pomagali mu dobrzy Polacy i dobrzy Niemcy. Częściej jednak musiał uciekać. Przymierał głodem a przeżycie zimy bez butów graniczyło z...