Jestem na świeżo po lekturze książki "Sergio Ramos - obrońca nie do przejścia". Przyznam szczerze - długo zastanawiałam się czy po nią sięgnąć, nie jestem miłośnikiem wielkich klubów, więc czemu miałabym poświęcić swój czas na czytanie o kimś z Realu Madryt? Doszłam do wniosku, że skoro mogę ją pożyczyć, a aktualnie nie mam możliwości kupienia uparzonego przeze mnie tytułu, to się skuszę. Nie żałuję.
Rzeczą godną zauważenia jest fakt, jak szybko przerzuca się kolejne strony książki. Jeśli z takim zapałem czyta ją osoba niezainteresowana tematyką, to jak musi to robić kibic Realu Madryt lub Sergio Ramosa samego w sobie? Po części na pewno jest to zasługa dużej czcionki, jednak jest to jedynie mały odsetek.
Nietrudno się domyślić o czym jest książka, jeśli spojrzy się na jej tytuł. "Oho, kolejna biografia, pewnie się okaże, że to następny z tych, co jako dziecko zamarzył sobie o grze w Barcelonie, innym Realu czy Manchesterze" - takie było moje pierwsze przypuszczenie, zwłaszcza, że Sergio Ramosa nie darzę, a raczej nie darzyłam żadnymi pozytywnymi odczuciami. Tak, po lekturze zmieniłam zdanie.
Już po pierwszych kilku zdaniach wiedziałam, że dobrą decyzją było pożyczenie tej książki. Co prawda już po kilkunastu minutach pogubiłam się w tym, co autor miał na myśli, jednak pogrążając się w dalszej lekturze - wszystkie wątpliwości się rozwiewały. Najbardziej w pamięci zapadł mi jeden fragment:
[...]po raz kolejny spełniło się marzenie małego chłopca, który w 1994 r. oglądał w telewizji, jak grają Rivaldo, Romario, Ronaldo. Teraz on grał tak samo jak oni i tak samo podnosił nad głowę trofea zwycięzców".
Niesiona pozytywnym przekazem opublikowałam go na Facebooku, by później przeczytać w komentarzach, że przecież Sergio Ramos nie gra jak wskazani napastnicy, że jest obrońcą i tym podobne. Zaczęło mnie to zastanawiać, jednak okazało się, że Hiszpan właśnie jako napastnik rozpoczynał swoją karierę.
Dalsza część książki to już streszczenie dzieciństwa Ramosa, początkach w FC Camas, zamiłowaniu do piłki od najmłodszych lat, początkach w Sevilli i niejakiej przyjaźni z Joaquimem Caparrósem i Javim Navarro. Przechodzi się przez nią równie szybko, co przez całą książkę, wielokrotnie na mojej twarzy wymalował się uśmiech, kiedy autor przytaczał anegdoty z życia Hiszpana.
Jednym z licznych plusów książki są zdecydowanie zdjęcia, jednak umiejscowienie ich w połowie tekstu przyprawiało mnie o napady furii. Zdanie urwane w połowie, kilka stron zdjęć, a potem druga część zdania. Mnie osobiście wytrąciło to z rytmu, jakby nie można było tych kilku linijek dopisać, a dopiero potem dzielić sie fotografiami (po 15 stronach ze zdjęciami okazało się, że rozdział się kończy).
Dalej to już historia Sergio Ramosa w Realu, niespokojny początek i szybki rozwój. Dowiedziałam się bardzo dużo, uzupełniłam znaczące braki w wiedzy, dodatkowo również zapałałam chęcią poznania wielu legendarnych zawodników, z którymi Hiszpan miał okazję się zetknąć.
Książka ma swoje minusy. Chociaż nie jestem znawcą hiszpańskiego, w niektórych momentach wyłapywałam drobne błędy w zapisie. Podobnie było z zawartością merytoryczną i chronologią, zdarzały się dziwne przeskoki, momentami wyczuwałam, że autor chyba na siłę próbował dopisać jeszcze kilka linijek, by książka nie wyszła zbyt krótka. Dodatkowo momentami odnosiłam wrażenie, że autor zwraca się do czytelnika jak do...dziecka, a nie poważnego, dorosłego człowieka, który chciał się czegoś dowiedzieć o Sergio Ramosie. Kolejnym minusem, a raczej w mojej subiektywnej opinii tego książce zabrakło, to brak szczegółów w stosunkach pomiędzy zawodnikiem Realu a innymi, chętnie przeczytałabym więcej wypowiedzi, opisów różnych sytuacji z szatni, treningów.
Podsumowując - książka bardzo dobra, jednak bez magii. Czy poleciłabym ją? Z pewnością i to nie tylko kibicom Realu Madryt.

Jestem na świeżo po lekturze książki "Sergio Ramos - obrońca nie do przejścia". Przyznam szczerze - długo zastanawiałam się czy po nią sięgnąć, nie jestem miłośnikiem wielkich klubów, więc czemu miałabym poświęcić swój czas na czytanie o kimś z Realu Madryt? Doszłam do wniosku, że skoro mogę ją pożyczyć, a aktualnie nie mam możliwości kupienia uparzonego przeze mnie tytułu,...