Fowles tak niesamowicie tworzy trudne charaktery i stawia ich w sytuacji, która byłaby naturalna dla nas, zwykłych ludzi, dopiero wtedy, gdyby pewne postawy moralne i normy społeczne uległy w jakimś stopniu zniekształceniu. Sprawia, że bohatera, którego powinniśmy wewnętrznie karcić, pouczać, usprawiedliwiamy, czując dla niego pewną dozę współczucia, a może nawet sympatii. W słowach Fowlesa tytułowy kolekcjoner, który niewątpliwie żyje w zakrzywionej rzeczywistości staje się kimś, do kogo nie żywi się urazy, a raczej fascynuje jego postąpieniami, jego myślami, jego schematem działania.
Powieść wprawia w drganie tę delikatną u wielu ludzi strunę moralności. Zaczynasz zastanawiać się, gdzie tak naprawdę istnieje granica pomiędzy postępowaniem dobrym i złym oraz kto ją określa.

Na pozór "Kolekcjoner" to historia ludzi nieprzystosowanych do życia w społeczeństwie. Gubiących się w labiryntach uczuć i emocji, poszukujących sensu życia, próbujących za wcześnie zerwać z młodzieńczą spontanicznością, jednak ich relacja, ich daleka-bliskość, przedstawia dużo więcej niż niejedna opowieść o więzi dwojga ludzi żyjących po właściwej stronie lustra.

Fowles tak niesamowicie tworzy trudne charaktery i stawia ich w sytuacji, która byłaby naturalna dla nas, zwykłych ludzi, dopiero wtedy, gdyby pewne postawy moralne i normy społeczne uległy w jakimś stopniu zniekształceniu. Sprawia, że bohatera, którego powinniśmy wewnętrznie karcić, pouczać, usprawiedliwiamy, czując dla niego pewną dozę współczucia, a może nawet sympatii....