Fajny pomysł na świat, stworzony dla potrzeb powieściowego cyklu. Banalni bohaterowie, akcja prostoliniowo zmierzająca od zawiązania do finału. Wątki poboczne występujące w ilościach śladowych, co w moich oczach świadczy o braku aspiracji do pretendowania w szereg wielkich dzieł literackich. Najważniejsza jest jednak makabra – perwersje, hektolitry keczapu, wyuzdany seks, satanistyczne kulty, itp. itd. Wszystko czego można się spodziewać po horrorze klasy B. Te ostatnie osobiście uwielbiam, jak całe rzesze podobnych mi fanów.

Przyciągnął mnie tytuł. Kluczowym słowem dla mnie jest „Horror”, ale i całe zestawienie intryguje. Szukając głębiej w netowych otchłaniach dowiedziałem się, że autorowi z grozą po drodze, a klimaty okołometalowe nie są mu obce. To wystarczyło, żeby mnie zachęcić. Ściągnąłem więc i przeczytałem. Nie oczekując dzieła, które na zawsze zmieni moją psychikę (o co przy moim stażu konsumenta makabry wszelakiej niełatwo), bawiłem się przyzwoicie. Jak przy horrorach legendarnej wytwórni filmowej Hammer. Przy takim nastawieniu nie razi, ani łopatologia charakterystycznych zestawień bohaterów: gruby – chudy, stary – młody, dobry – zły, ani zamierzony (jak zakładam) prymitywizm dialogów (bo przecież gliniarz do gliniarza nie będzie gadał poezją).

To książka dla tych, którzy z sentymentem wspominają czasy, kiedy na półkach zalegały książkowe horrory Smitha z Phantom Press i odpowiadał im ich poziom. Ci, którzy tego nie pamiętają też mogą spróbować. A nuż odkryją, że taki poziom literatury im wystarcza, żeby się dobrze bawić? Mnie tak.

Fajny pomysł na świat, stworzony dla potrzeb powieściowego cyklu. Banalni bohaterowie, akcja prostoliniowo zmierzająca od zawiązania do finału. Wątki poboczne występujące w ilościach śladowych, co w moich oczach świadczy o braku aspiracji do pretendowania w szereg wielkich dzieł literackich. Najważniejsza jest jednak makabra – perwersje, hektolitry keczapu, wyuzdany seks,...