Chyba kompletnie nie znam się na literaturze, bo „Wielki Gatsby", zaliczany przecież do klasyki, wcale mi się nie podobał. Przede wszystkim mam za złe, że jedna trzecia powieści (sprawdziłam dokładnie) to opis pijackich libacji. Po drugie dialogi są tak drętwe i tak o niczym, że aż nie chciało się czytać. Tytułowy „wielki” jest małym żałosnym hochsztaplerem, którego „zasługą” jest majątek zdobyty na kantach. I tak naprawdę o niczym więcej nie ma tu mowy poza zdradami małżeńskimi, gdzie mąż mający kilka kochanek ma pretensje do żony, bo ta zaczyna spotykać się z innym facetem. Postaci nie wzbudzają żadnych pozytywnych emocji, albo są niesympatyczni, albo bez własnego zdania. Dobrze, że książeczka mała to szybko przeczytałam.

Za plus w książce uważam ładny język i płynność narracji- poza małym potknięciem- gdzie bohater szedł z jednym, a znalazł ciało drugiego- potem okazało się, że niósł nieboszczyka, a ciało to leżący morderca, ale musiałam to wydedukować z dalszej treści, bo ze zdania nic nie wynikało. Jak na klasykę to słabiutkie (no, ale ja nie kończyłam literatury i pewnie się nie znam).

Chyba kompletnie nie znam się na literaturze, bo „Wielki Gatsby", zaliczany przecież do klasyki, wcale mi się nie podobał. Przede wszystkim mam za złe, że jedna trzecia powieści (sprawdziłam dokładnie) to opis pijackich libacji. Po drugie dialogi są tak drętwe i tak o niczym, że aż nie chciało się czytać. Tytułowy „wielki” jest małym żałosnym hochsztaplerem, którego...