Egipt i jego niezwykle rozległa mitologia. Tajemnicze grobowce. Starożytne boginie. Faraonowie. A między tym wszystkim zapierający dech w piersiach wyścig, nie tylko z czasem, ale także z członkami własnej rodziny, którzy nie cofną się przed niczym. Czy Amy i Dan poradzą sobie także tym razem? Czy nie zaczną wątpić w to, że ich babcia darzyła ich ogromną miłością? Na te, i kilkanaście innych pytań, odpowiedzi udziela nam Jude Watson.

Powyższe imię i nazwisko to jedynie pseudonim pisarski. Autorka, która się pod nim kryje powinna być dosyć znana przede wszystkim w kręgach zagorzałych wielbicieli science fiction, ponieważ to ona napisała powieści wchodzące w skład cyklu, znanego u nas jako „Gwiezdne wojny”. Jest nią Judy Blundell.

Amy i Dan podążają w miejsce, do którego skierowała ich poprzednia wskazówka, a dokładniej mówiąc, do Egiptu. Niestety od samego początku wpadają z jednych tarapatów w kolejne. Czy zła passa będzie trwała przez cały pobyt? Na szczęście znajdą się osoby, które wyciągną do rodzeństwa i ich opiekunki pomocną dłoń. Jedna z nich będzie miała do przekazania niespodziewaną wiadomość od ich zmarłej babci.

To już moje czwarte spotkanie z przygodami Amy i Dana. Muszę powiedzieć, że z każdym kolejnym jest naprawdę coraz lepiej. Autorzy mają coraz ciekawsze i bardziej szalone pomysły, co skutkuje dość „karkołomnymi” sytuacjami w jakie wpadają główni bohaterzy. Gdyby jeszcze momenty wychodzenia z tych opresji były ciut bardziej realne i nie tak naciągane, to po prostu byłoby świetnie. Jednak mimo tego, nadal jestem strasznie ciekawa jak powstawały kolejne tomy tejże serii, a także jej kontynuacji. Bo to naprawdę niesamowite, że każda część pisana jest przez kogoś zupełnie innego, tak różniącego się stylem, a także językiem jakim posługuje się w trakcie tworzenia, a mimo to wszystko ze sobą doskonale współgra i tworzy zwartą oraz klarowną całość, bez żadnych większych zgrzytów.

Przyznam, że w „Sekrecie grobowca” parę razy można zaobserwować zamiłowanie autorki do elementów typowych dla science fiction. Chociażby nad wyraz rozwiniętą technologicznie twierdzę Ekatów, w której wszystkie ich dokonania ukazane są w postaci hologramów, a panele otaczające postumenty to wysokiej jakości, przezroczyste ekrany komputerów, w których wszystko działa na dotyk. Jednak to nie znaczy, że uważam to za minus. Według mnie to nawet fajny dodatek, który jeszcze bardziej podnosi ciekawość względem dalszych przygód, bo przecież wszystko się jeszcze może zdarzyć, a bohaterowie mogą mieć styczność z najbardziej zaawansowanymi technologiami o jakich na razie nic nie słychać. Przecież możliwe jest, że gdzieś tam mogą istnieć naprawdę.

Podsumowując. „Sekret grobowca” to godna kontynuacja poprzednich tomów „39 wskazówek”. Nastoletnie grono czytelnicze na pewno będzie miało nie lada zabawę i z ogromnym zainteresowaniem będzie śledzić pasjonujące przygody dwójki swoich rówieśników. Jednak także i starsi mogą spokojnie po nią sięgnąć, oczywiście po uprzednim zapoznaniu się z poprzednimi tomami. Warto chociażby dla samych zagadek, które naprawdę są pełne tajemnic i ciężkie do rozszyfrowania. Polecam.

Natalia Zdziechowska