http://salomonik.eu/blog/przeczytane/1892-mezczyzni-ktorzy-nienawidza-kobiet-ksiegi-1-2-denise-mina#tab2

http://salomonik.eu/blog/przeczytane/1892-mezczyzni-ktorzy-nienawidza-kobiet-ksiegi-1-2-denise-mina#tab2

OFIARY PRZEMOCY SEKSUALNEJ

Drugi tom komiksowego „Millennium” doprowadza do finału historię „Mężczyzn, którzy nienawidzą kobiet”. Śledztwo wkracza w decydującą fazę, pojawiają się trudności i niebezpieczeństwa, a Lisbeth zaczyna odgrywać coraz większą rolę. Czyli miłośnicy prozy Stiega Larssona i dobrych kryminalnych opowieści obrazkowych dla dorosłych nie będą zawiedzeni!

Mikael Blomkvist odsiedział swój wyrok w więzieniu i wraca do śledztwa w sprawie zniknięcia/śmierci Harriet, coraz bardziej zbliżając się do przełomu. Co więcej dzięki pomocy Vangera udaje się przywrócić zainteresowanie pismem „Millennium” zarówno wśród prenumeratorów, jak i również reklamodawców – nie rozwiązuje to wszystkich problemów magazynu, ale przynajmniej oddala widmo upadku. Wkrótce, dzięki przypadkowej pomocy własnej córki, Mikael odkrywa rzecz, którą przeoczyli wszyscy śledczy przez lata, jakie minęły od zniknięcia dziewczyny. Jakby tego było mało na wierzch wychodzą kolejne szokujące fakty odnośnie rodziny Vangerów – od nazistowskiej przeszłości, przez kazirodztwo, na brutalności kończąc. Wszystko to zaczyna zaciskać swoją pętlę wokół szyi Mikaela.
Tymczasem Lisbeth Salander, nie mogąc uporać się z tłumionymi emocjami, jakie narastają w niej po gwałcie, stara się pogrążyć w pracy. Szansą na to okazuje się prośba Mikaela o włączenie jej do śledztwa w sprawie Harriet. Wkrótce oboje wpadają na kolejny trop, który powoli prowadzi ich do rozwiązania całej zagadki, ale także sprowadza na nich śmiertelne niebezpieczeństwo…

Trzeba oddać twórcom, że komiksowa wersja wcale nie krótkiej powieści Larssona udała się im znakomicie. Zazwyczaj komiksowe adaptacje cierpią na zasadniczy problem skrótowego potraktowania treści pierwowzoru, tymczasem w „Mężczyznach, którzy nienawidzą kobiet” trudno jest się tego dopatrzeć. Jeszcze w początkowych stronach pierwszego tomu można było znaleźć kilka cięć, ale teraz, gdy historia w pełni się rozkręciła, nie są one zauważalne. Oczywiście przeniesienie liczącej blisko 650 stron powieści na karty niespełna trzystustronicowego komiksu musiało pociągnąć ze sobą pewne zmiany, nie mniej obyło się bez szkody dla pierwowzoru.

Scenariusz zresztą (w wykonaniu pisarki thrillerów, a z wykształcenia wykładowczyni kryminologii, która posiada także pewne doświadczenie w tworzeniu komiksów) został napisany bardzo sprawnie i z szacunkiem dla powieści. Zachował jej klimat, dodał kilka nowych cech, a przy okazji nie stroni od mocnych, choć ważnych przecież sekwencji. Na czytelników czeka więc i erotyka, i krew, i mrok. A wszystko to w bardzo dobrym stylu podkreślają ilustracje Manco („Hellblazer”) i Muttiego („DMZ”). Ich rysunki są brudne, dość proste, ale realistyczne. Świetnie wychodzą im ciemne tła i scenerie. I świetnie wypada najciekawsza postać stworzona przez Larssona, Lisbeth – punkowo-nihilistyczna pod względem wyglądu geniuszka, która nie potrafi nawiązywać z ludźmi normalnych relacji.

W skrócie świetna, znakomicie wydana rzecz. Must read dla fanów „Millennium” i solidna komiksowa zabawa spod szyldu „kryminał/thriller” dla fanów mocnych wrażeń ujętych w graficzną formę. Warto. Polecam zatem gorąco.

Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/11/17/mezczyzni-ktorzy-nienawidza-kobiet-ksiega-ii-denise-mina-leonardo-manco-i-andrea-mutti/

OFIARY PRZEMOCY SEKSUALNEJ

Drugi tom komiksowego „Millennium” doprowadza do finału historię „Mężczyzn, którzy nienawidzą kobiet”. Śledztwo wkracza w decydującą fazę, pojawiają się trudności i niebezpieczeństwa, a Lisbeth zaczyna odgrywać coraz większą rolę. Czyli miłośnicy prozy Stiega Larssona i dobrych kryminalnych opowieści obrazkowych dla dorosłych nie będą...

Toporne linie, kontrastujące z delikatnym kolorytem kadrów, świetnie wzmacniają poczucie chłodu - bijące od komiksowej serii Millenium. Warto zwrócić uwagę na taki dodatek, stanowiący uzupełnienie wizualne dla trylogii i wzmocnienie samego tytułu. Dodatkowy bodziec graficzny jakim jest ten tytuł, na pewno ucieszy każdego miłośnika pierwowzoru - i wzrokowca i estetę, a już na pewno fana.

Toporne linie, kontrastujące z delikatnym kolorytem kadrów, świetnie wzmacniają poczucie chłodu - bijące od komiksowej serii Millenium. Warto zwrócić uwagę na taki dodatek, stanowiący uzupełnienie wizualne dla trylogii i wzmocnienie samego tytułu. Dodatkowy bodziec graficzny jakim jest ten tytuł, na pewno ucieszy każdego miłośnika pierwowzoru - i wzrokowca i estetę, a już...

julianabookworm.blogspot.com

Seria tych komiksów oparta jest na bestsellerowej trylogii Millennium autorstwa Stiega Larssona. Wszystkie trzy części przeczytałam z zapartym tchem kilka lat temu, od kiedy usłyszałam, że został wydany komiks na ich podstawie, postanowiłam sprawdzić czy ta historia dobrze się zaadaptuje w tej formie. Oglądałam również ekranizację (oczywiście tę szwedzką wersję, o hollywoodzkiej z Danielem Craigiem nie będę się wypowiadać, bo szkoda czasu).

Pierwsza z części trylogii "Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet" jest obszerną książką, pełną akcji, zagadek i wyrazistych bohaterów. Obawiałam się, że autorzy komiksu nie poradzą sobie z przedstawieniem tej historii w skondensowany sposób, tak, żeby treść pasowała do ograniczonego miejsca na kartach komiksu. Jednak moje obawy się nie sprawdziły, autorzy dobrze rozwiązali ten problem, zastosowali kilka skrótów, które pozwoliły na szybsze i łatwiejsze wytłumaczenie niektórych kwestii. Sam komiks obfitował w akcję, na każdej stronie działo się coś ciekawego, czytało się to niesamowicie szybko i, co najważniejsze, ani na moment nie poczułam się znudzona. Autorzy dobrze poradzili sobie także z przedstawieniem tak charakterystycznych postaci wykreowanych przez Larssona. Postarali się, żeby kwestie wypowiadane przez bohaterów były spójne z ich charakterem, a co więcej, muszę docenić pracę grafika, który nadał każdemu z narysowanych osób ich własne cechy (kolczyki, ubrania, fryzury). Dzięki tak pomysłowemu wyrysowaniu nie mamy problemu z rozpoznaniem postaci na kartach komiksu.

Muszę również wspomnieć o samej grafice, która także jest dość niespotykana i nadająca temu komiksowi charakteru. Ciemne kolory, kreska twarda i gwałtowna, obrazki często ziarniste. To wszystko pozwala na stworzenie atmosfery grozy i tajemnicy.

Nie jestem pewna natomiast czy komiks ten jest dla osób, które trylogii Larssona nie czytali. Ja, mimo że pamiętałam mniej więcej fabułę książki, to miałam czasami problem z nadążeniem nad niektórymi wątkami i zrozumieniem co autorzy chcieli przekazać którymś obrazkiem lub kwestią, niektóre wydawały się zupełnie niepotrzebne.

Podsumowując, komiks mi się podobał, był dobrą adaptacją książki, grafika także była bardzo ciekawa i dość niespotykana. Jednakże były momenty dla mnie niezrozumiałe, niekiedy twarze bohaterów były niedopracowane przez co trudno było ich rozpoznać, jednak mimo wszystko polecam tę pozycję fanom Larssona, na pewno warto zapoznać się z takim przedstawieniem tej historii.

julianabookworm.blogspot.com

Seria tych komiksów oparta jest na bestsellerowej trylogii Millennium autorstwa Stiega Larssona. Wszystkie trzy części przeczytałam z zapartym tchem kilka lat temu, od kiedy usłyszałam, że został wydany komiks na ich podstawie, postanowiłam sprawdzić czy ta historia dobrze się zaadaptuje w tej formie. Oglądałam również ekranizację (oczywiście...

Jest to już druga odsłona rewelacyjnego kryminału Stiega Larssona, który rozpędził pędzący pociąg szwedzkiej dominacji w tym gatunku literackim.

W tej części dzięki pomocy Eriki Berger i Henrika Vangera udaję się załatać dziurę budżetową Millenium. Trwa zima, która nie opuszcza Hedestadu. Dwójka głównym bohaterów - Mikael i Lisbeth, są coraz bliżej odkrycia kulis zaginięcia Harriet. Ale nie jest to jedyna tajemnica, którą kryje to miasto i ród Vangerów.

Lisbeth wpada na ślad groźnego mordercy kobiet. Musi ona rozszyfrować kod, które łączy te drastyczne zbrodnie. Jednak ktoś czuwa , by prawda nie wyszła na jaw. Mikael i Lisbeth znajdują się w poważnym niebezpieczeństwie....

Podobnie , jak w poprzedniej części ilustracje do komiksu przygotowali : Leonardo Manco oraz Andrea Mutti.
Leonardo Manco urodził się w Argentynie w 1971 roku. Rysownik, twórca wielu postaci komiksowych, w swej pracy posługuje się głównie ołówkiem i tuszem. Karierę rozpoczął w 1989 roku. Najpopularniejsze komiksy jego autorstwa to :Hellsrorm, Blaze of Glory, Apache Skies, Hellblazer.

Natomiast Andrea Mutti urodził się w 19733 roku we Włoszech. Kształcił się, by zostać inspektorem, od pracy w policji jednak bardziej fascynujący okazał się komiks. Rysunku uczył się w słynnej szkole w Brescia. W wieku 18 lat razem z grupą przyjaciół stworzył serię komiksów z superbohaterem DNAction. Znany przede wszystkim z ilustracji do: The Executor, DMZ, Iron Man Zombie czy X-Men Prelude.

Podobnie jak w pierwszej części cyklu ilustracje charakteryzują się ciężką kreską. Są one mroczne , tajemnicze i ziarniste. Bohaterowie są pokazani , jakby cały czas kryli swe twarze w półcieniu. Mam tu na myśli ciemność i groźny otaczający ich zarys otoczenia.
Tym razem autorzy postawili na pokazanie więcej akcji w terenie (pędzące samochody, zamiecie śnieżne itp).
Odnosiłam również wrażenie, że fabuła jest rozczłonkowana na większą ilość klatek. Bohaterowie nadal są charakterystyczni, a ich charyzmę widać z pomocą mimiki twarzy.

Uważam , że forma komiksu jest bardzo interesująca i nietypowa , jak na nasze polskie realia. Myślę, również , ze na pewno znajdzie ona rzesze fanów i tych , którzy nie znają jeszcze twórczości Larssona, jak i tych, którzy go uwielbiają.

Jest to już druga odsłona rewelacyjnego kryminału Stiega Larssona, który rozpędził pędzący pociąg szwedzkiej dominacji w tym gatunku literackim.

W tej części dzięki pomocy Eriki Berger i Henrika Vangera udaję się załatać dziurę budżetową Millenium. Trwa zima, która nie opuszcza Hedestadu. Dwójka głównym bohaterów - Mikael i Lisbeth, są coraz bliżej odkrycia kulis...

Ciekawie rozwijają się poszczególne wątki, warto sięgnąć po kolejną część.

Ciekawie rozwijają się poszczególne wątki, warto sięgnąć po kolejną część.