Przeciętna książka, może nawet gorzej. Bohaterowie są niezbyt zajmujący, właściwie skłamałabym gdybym powiedziała, że można ich polubić. Sama fabuła prosta jak budowa cepa, a ostateczne rozwiązanie niezbyt odkrywcze. Książka nie trzyma w napięciu, nie skłania do próby rozwiązania zagadki. Niestety nie da się również "płynąć" przez kolejne kartki, ponieważ z przyjemnego letargu wytrącają liczne zgrzytnięcia w dialogach, głupotki fabularne, albo tak idiotyczne rozwiązania, że nie potrafiłam przymknąć na nie oka.
Właściwie niczego w tej książce szczególnie nie lubię i dziwię się samej sobie, że już przy samym początku, absurdalnym wątku związanym z przeszczepem włosów, zdecydowałam się brnąć w to dalej.
Zakończenie wydało mi się niemal dziecinne, co wybitnie nie pasuje mi do zapewnień Ridleya Pearsona (w tyłu okładki) " Thriller całą gębą, aż włos się jeży... Geniusz przy pracy!". Osobiście nie widziałam tu ani geniuszu, ani thrillera, ani nie znalazłam "Ostrej, absurdalnej, ekstrawaganckiej prozy." jaką obiecywał mi "Sunday Tribune".
Jak dla mnie? Porażka na całej linii. Jeżeli nie jesteście młodszymi nastolatkami, albo fanami autora polecam tę książkę omijać szerokim łukiem.

Przeciętna książka, może nawet gorzej. Bohaterowie są niezbyt zajmujący, właściwie skłamałabym gdybym powiedziała, że można ich polubić. Sama fabuła prosta jak budowa cepa, a ostateczne rozwiązanie niezbyt odkrywcze. Książka nie trzyma w napięciu, nie skłania do próby rozwiązania zagadki. Niestety nie da się również "płynąć" przez kolejne kartki, ponieważ z przyjemnego...