Kiedy słyszy się diagnozę „nowotwór”, traci się nadzieję, to jedno słowa brzmi jak wyrok, jak koniec świata, dlatego często chory podejmuje drastyczne decyzje, nie zawsze zrozumiałe dla otoczenia. W takiej dramatycznej sytuacji znalazła się Laura, bohaterka powieści „Jutra nie będzie” Ewy Formelli.

Laura jest młodą kobietą, mamą dwóch małych skarbów i szczęśliwa żoną zakochanego w niej do szaleństwa Igora. Wydawałoby się, że nic jej do szczęścia nie potrzeba. Jednak zdiagnozowany, dwa lata wcześniej, złośliwy oponiak mózgu, sprawił, że młoda kobieta straciła wiarę, i aby swoim cierpieniem nie obarczać najbliższych, zostawia mężowi list z nieprawdziwą informacją i wyrusza na drugi koniec polski, do małej nadmorskiej miejscowości, aby popełnić samobójstwo. Makabrycznego planu nie udaje się jej zrealizować, ponieważ miejscowy rybak - Maurycy, ratuje ją ze wzburzonych fal i zabiera do swojego domu, gdzie Laura poznaje wyjątkowych ludzi. Czy nowe znajomości i nowe szanse sprawią, że Laura odzyska nadzieję w lepsze jutro?

Książka Ewy Formelli to objętościowo niewielka pozycja, ale bez obawy, autorka na ponad 140 stronach w sposób niezwykle przenikliwy opisała ból rozstania, zmagania z chorobą, problemy fizyczne i psychiczne wiążące się z tym stanem, oraz tragedię rodziny, bo trzeba pamiętać, że choroba nowotworowa to nie tylko dramat jednego człowieka, ale wszystkich jego bliskich osób, które w zaistniałej sytuacji czują się bezradne i zrezygnowane. Oprócz tego, w fabule znalazło się też miejsce na elementy tematycznie związane z chorobą, a także z emocjonalnym załamaniem; mamy nawiązanie do schorzeń powiązanych z późnym wiekiem, jest też mowa o sile optymizmu, witalności, a także wytchnieniu w chwili pogodzenia się z losem.

W tej niepokaźnej lekturze znajdziemy emocje, które wyciskają łzy i sprawiają, że człowiek zaczyna doceniać to, co ma. Jednak przyznaję, że początek książki nie zapowiadał udanej historii, ponieważ w ogóle nie rozumiałam zachowania Laury, jej wybory były dla mnie nie do przyjęcia, ale zaakceptowałam taki stan rzeczy, w końcu nie nam osądzać decyzje osób znajdujących się w rozpaczliwej sytuacji. Olbrzymia ilość krótkich, prostych zdań również nie dodaje uroku opowieści, ma się wrażenie, że czyta się wypracowanie, a nie książkę dotyczącą tak trudnego tematu. Poza tym, uważam, że sytuacja w której Laura znajduje się po próbie samobójczej jest mało wiarygodna. Trudno uwierzyć, że cudem ocalała kobieta trafia do ekskluzywnej prywatnej kliniki, w której badania prowadzi najlepszy neurochirurg świata, co więcej, spotyka tam, cudownych i bezinteresownych ludzi, że drugich takich ze świecą szukać. Chciałabym wierzyć w taki scenariusz, ale nie potrafię, realia życia odebrały mi taką możliwość. Na szczęście wady, które wspominam szybko idą precz, dzięki czemu możemy delektować się ekspresywnymi opisami, nastrojowymi retrospekcjami i uroczym, subtelnym stylem, który ubierając emocja w słowa wywołuje liryczny nastrój. „Jutra nie będzie” nie jest książką doskonałą, ale jest niesamowicie wzruszającą i mądrą historią o rzeczach ważnych, dla których warto walczyć, i nawet kiedy sił już barak, miłość najbliższych jest największą mocą.

Kiedy słyszy się diagnozę „nowotwór”, traci się nadzieję, to jedno słowa brzmi jak wyrok, jak koniec świata, dlatego często chory podejmuje drastyczne decyzje, nie zawsze zrozumiałe dla otoczenia. W takiej dramatycznej sytuacji znalazła się Laura, bohaterka powieści „Jutra nie będzie” Ewy Formelli.

Laura jest młodą kobietą, mamą dwóch małych skarbów i szczęśliwa żoną...