Ostatnio miałam możliwość przeczytać książki, kierowane głównie dla młodzieży. Większość z nich okazała się miłą odskocznią i bramą do wspomnień, jednak ostatnia powieść nie do końca spełniła moje oczekiwania.
Chłopak z wakacji opowiada historię dwóch nastolatków, Marty i Maćka, których ścieżki życia krzyżują się na wczasach w okolicach Kudowy Zdrój. Dziewczyna, jak i chłopak pochodzą z rozbitych, niepełnych rodzin. Dla mamy Marty wakacje te miały być odskocznią od sytuacji związanej z rozwodem, natomiast dla Maćka izolacją od przeszłości i jednocześnie tymczasowym miejscem rekonwalescencji. Chcąc nie chcąc, tych dwoje połączyła silna więź i jedno stało się lekarstwem dla drugiego. Marta na moment zapomniała o problemach w domu, a chłopak łatwiej znosił kłopoty zdrowotne. Maciek zataił przed dziewczyną swoją przeszłość, by nie zniszczyć tej delikatnej więzi, która zaczęła ich łączyć od pierwszego dnia na wczasach. Kierował się dobrymi intencjami, ale jak wiadomo, życie lubi zmiany. Dzień przed wyjazdem, Maciek wraz z ze swoją matką znikają z kurortu. Zrozpaczona dziewczyna nagłym wyjazdem przyjaciela, zaczyna poszukiwać odpowiedzi na nurtujące ją pytania. Przede wszystkim „dlaczego”?
Tak naprawdę, to nie wiem, co napisać o tej książce. Zacznę od tego, że bohaterowie okazali się mało wyraziści i nijacy. Żadne nie przemówiło do mnie i z pewnością szybko o nich zapomnę. Akcja tez nie była porywająca. Dla mnie, zabrakło klimatu wakacji. Powiewu gorącego powietrza i dotyku promieni słońca. Zdarzały się też momenty, że co kilka stron sprawdzałam, kiedy się to w końcu skończy. Ale chyba najciemniejszą stroną tej książki jest styl, grono błędów językowych i edytorskich. Kilka z nich:

„Chociaż nie byłam zadowolona, że Maciek na mnie fuka, jakoś mile połechtała mnie nie tylko jego troskliwość, co bliskość trzymania się mnie”*

„[…] dzieci ochoczo rzuciły się do pozowania z wielkim kilofem, a później do napychania sobie kieszenie gruzem”**

„[…] poinformował nas kierowca, zatrzymując się na parkingu przed kopalnia złota.”***

I wiele innych, których już nie będę wymieniać.
Mam wrażenie, że książkę wydano niestarannie i bez wcześniejszej korekty. Albo pani Peisert nie za bardzo przyłożyła się do pisania tej książki. Niestety, czytelnicy oczekują wysokiej jakości edytorskiej. Mi osobiście bardzo trudno czytało się ten tekst, choć naprawdę nie powinno. Wszystko przez błędy.
Jeszcze jedna rzecz zwróciła moją uwagę, a mianowicie brak jednolitości. Raz jest napisane tak:

„[…] tragiczną historią II wojny światowej”****

a raz:

„[…] mamy zapomnieć o okropieństwach Drugiej wojny światowej”*****

Moim zdaniem, powinno być napisane II Wojny Światowej. Wyżej podane przykłady bardzo rażą moje oczy.
Myślałam, że jedyną pozytywną stroną Chłopaka z wakacji jest ta klimatyczna okładka, która od razu przenosi nas w taki letni, powiedziałabym nawet, że w jesienną aurę. Ale niestety, okazało się, że kolejne wydanie książki p. Sparksa ma identyczną szatę graficzną. Zero inwencji twórczej.
Czuję się trochę rozczarowana tą pozycją. Spodziewałam się lekkiej i klimatycznej powieści dla młodzieży. Chłopak z wakacji okazał się nudną i źle wydaną historyjką.
Z przykrością – nie polecam.
___
*s.102
**s.71
***s.86
****s.66
*****s.67

[http://dzosefinn.blogspot.com/2013/03/peisert-mariola-chopak-z-wakacji.html]

Ostatnio miałam możliwość przeczytać książki, kierowane głównie dla młodzieży. Większość z nich okazała się miłą odskocznią i bramą do wspomnień, jednak ostatnia powieść nie do końca spełniła moje oczekiwania.
Chłopak z wakacji opowiada historię dwóch nastolatków, Marty i Maćka, których ścieżki życia krzyżują się na wczasach w okolicach Kudowy Zdrój. Dziewczyna, jak i...