"Rzeźnia numer pięć" wywołała u mnie iście mieszane uczucia. Lektura przebiega bardzo szybko i przyjemnie, ponadto Vonnegut posługuje się przepięknym językiem. Uważam, że włączenie do akcji scen w kosmosie czy motywu podróży w czasie było niesłychanie interesującym zabiegiem (szczególnie połączenie ich z tematyką wojny). Dostrzegłam wiele symboli, każdy z nich jest wieloznaczny. Zjawiska nadprzyrodzone można wyjaśnić na kilka sposobów, w zależności od naszej wyobraźni. Niestety, powieści zabrakło tego czegoś, tego wyjątkowego. Być może spotkałam się w ostatnim czasie ze zbyt wieloma utworami dotyczącymi zagłady świata w drugiej połowie XX wieku i nie potrafię odnieść się obiektywnie. Być może za bardzo nastawiłam się po zapoznaniu się z tak licznymi pochwałami i dziesięciogwiazdkowymi recenzjami? Cieszę się jednak, że miałam okazję zapoznać się z tym amerykańskim klasykiem i z chęcią przyjrzę się innymi dziełom Vonneguta :).

"Rzeźnia numer pięć" wywołała u mnie iście mieszane uczucia. Lektura przebiega bardzo szybko i przyjemnie, ponadto Vonnegut posługuje się przepięknym językiem. Uważam, że włączenie do akcji scen w kosmosie czy motywu podróży w czasie było niesłychanie interesującym zabiegiem (szczególnie połączenie ich z tematyką wojny). Dostrzegłam wiele symboli, każdy z nich jest...