Jedyna na polskim rynku książka podejmująca tematykę wojen macedońskich, toczonych niemal równolegle z punickimi, lecz w przeciwieństwie do bojów z Kartaginą, wojny Perseusa i Filipa nie istnieją niemal wcale w podręcznikach bądź zbiorowej świadomości.

Oprócz olbrzymiej wiedzy niewątpliwą zaletą autora jest sprawność językowa, jego książki czyta się po prostu dobrze. To kawał wyśmienitej literatury historycznej, który nie przynudza. Książka skupia się na postaciach dwóch macedońskich królów, którzy podjęli nierówna walkę z nadtybrzańskim imperium. Gwałtowny, często okrutny Filip i jego roztropny, ale zbyt zachowawczy syn Perseus są głównymi postaciami dramatu. Ich decyzje, błędy i możliwości działania stanowią kanwę opowieści.

Szeroka perspektywa przedstawianych wydarzeń, ich geneza i próba odpowiedzenia na pytanie "czy mogło być inaczej?" również zasługują na uwagę. To książka, która pozwala zrozumieć powody jakie stały za wschodnią ekspansją Rzymu i upadkiem świata hellenistycznego, barwnego lecz niemiłosiernie skłóconego, którego władcy okazali się polityczną krótkowzrocznością spotęgowaną brakiem talentu i szczęścia na polach bitew.

Autor wyraźnie sympatyzuje ze światem hellenistycznym, co rozumiem ponieważ jestem po tej samej stronie barykady. Sposób przedstawienia Rzymu jest kompletnie jednostronny, co jest pewnym plusem z racji prorzymskiego nastawienia całej naszej kultury i historiografii. Tutaj jednak momentami wydaje się to przesadne. Filip V czy Aleksander Wielki również palili, grabili i burzyli.

Bardzo dobra pozycja, polecam każdemu zainteresowanemu starożytnością.

Jedyna na polskim rynku książka podejmująca tematykę wojen macedońskich, toczonych niemal równolegle z punickimi, lecz w przeciwieństwie do bojów z Kartaginą, wojny Perseusa i Filipa nie istnieją niemal wcale w podręcznikach bądź zbiorowej świadomości.

Oprócz olbrzymiej wiedzy niewątpliwą zaletą autora jest sprawność językowa, jego książki czyta się po prostu dobrze. To...