Kopiłem tą(tę?) książkę babci w tamtym roku na urodziny. Tak babci, ponieważ po przeczytaniu Jedynej szansy, ona również ją przeczytała i była nią zafascynowana tak jak ja. Więc wracając do "Nie mów nikomu" pożyczając ją od babci byłem pozytywnie nastawiony na świetnie zrealizowaną, intrygująca i wciągającą powieście. Jednym słowem nie zawiodłem się ani trochę.

Książkę dosłownie pochłonąłem w parę dni zanurzając się w rozwikłanie tajemniczego e-mailu wysłanego lekarzowi Davidowi Beck w 8 rocznicę morderstwa jego żony, z którego wynika, że ona nadal żyje. Czy to możliwe? Po tylu latach? Tego wszystkiego dowiadujemy się na kanwach opowieści od, której (uprzedzam) nie oderwiecie się, aż do przeczytania ostatniej strony.

Powieść bardzo szybko wciąga i dzieje się w zawrotnym wręcz tempie. tutaj nie ma czasu na rozmyślanie czy długie i nużące opisy. cały czas mamy akcje w dosłownym tego słowa znaczeniu. Co jest charakterystyczne i wspaniale u Cobena to rozdziały podzielone na perspektywę kilku osób, która pod koniec łączy się w jedne główny wątek. Tutaj jest to skonstruowane po mistrzowsku i po kolei odkrywamy kolejne puzzle całej układanki, a na końcu dowiadujemy się, że...

Zakończenie jest jak zwykle przemyślane, zaskakujące i świetnie zrealizowane. Trybiki układanki zostają włożone we właściwe miejsca, a my jesteśmy usatysfakcjonowani i zaspokojeni poprzez wyjaśnienie wszystkich niejasności i tajemnic zawartych już na początku powieści.

Gorąco polecam ;)

Kopiłem tą(tę?) książkę babci w tamtym roku na urodziny. Tak babci, ponieważ po przeczytaniu Jedynej szansy, ona również ją przeczytała i była nią zafascynowana tak jak ja. Więc wracając do "Nie mów nikomu" pożyczając ją od babci byłem pozytywnie nastawiony na świetnie zrealizowaną, intrygująca i wciągającą powieście. Jednym słowem nie zawiodłem się ani trochę.

Książkę...