"Rozkład jazdy" to tytuł nieco ryzykowny jeśli wziąć pod uwagę potencjalnych czytelników, tj. osoby zainteresowane bądź związane w jakikolwiek sposób z literaturą lub też niezainteresowane, a zmuszone w jakikolwiek inny sposób do pogłębienia swojej wiedzy na tematy współczesnego pisarstwa. Fraza jakby nie było w sam raz dla kontrolerów biletów, pracowników PKP, PKS-u, czy MZK. Już słyszę pogłoski obiegające dworce autobusowe i kolejowe: świetnie, nowy rozkład jazdy, słyszeliście, tylko o czym oni do licha piszą na prawie 800 stronach. Nowy i być może tym razem zaspokajający potrzeby wszystkich klientów jednego z powyższych przedsiębiorstw. Niestety zmartwią się klienci PKP, PKS-u czy MZK, ponieważ Rozkład jazdy nie gwarantuje lepszych niż obecne połączeń międzymiastowych, ani też miejskich, gwarantuje za to pewnego rodzaju nowość w zakresie dzieł naukowych poświęconych zagadnieniom literackim, o czym informuje podtytuł : 20 lat literatury Dolnego Śląska po 1989 roku, zapisany drobnym druczkiem, identycznym jak ten na ulotkach reklamowych, zachwalających swoje towary czy usługi, drukiem ukrywającym za pomocą swego maciupeńkiego rozmiaru informacje prawdopodobnie najważniejsze, acz niekorzystne dla nabywców. Podobnie historia wygląda z omawianą tu książką, informacja najważniejsza została przedstawiona tak, że zakładam iż mało kto zwróci na nią uwagę, nie pomijając moli książkowych z wadą wzroku, a podobnie do informacji o niskorozmiarowej czcionce na ulotkach reklamowych jest to informacja jak najbardziej użyteczna, co więcej niezbędna. Takie nadanie tytułu posiada jednak swoje uzasadnienie. Jako że książkę przygotowała Fundacja Na Rzecz Kultury i Edukacji im. Tymoteusza Karpowicza, tak też ów oryginalny tytuł pochodzi z wiersza wymienionego wyżej poety.
Jednak nie tylko tytuł budzi pewnego rodzaju kontrowersje, albowiem również wnętrze książki odbiega od ogólnie przyjętych norm. Nie znajdziemy tu kolejnych szkiców poświęconych danym autorom, utrzymanych w jednakowej konwencji; obok rzeczowych artykułów wskazujących na elementy najważniejsze w twórczości poszczególnych pisarzy, dostępne są również artykuły bardziej niż literackie szkice przypominające felietony o oryginalnym swoistym stylu oraz wywiady z niektórymi autorami. Dodatkowym walorem jest umieszczenie na początku każdego rozdziału fragmentów tekstów omawianych artystów, dzięki czemu czytelnik zyskuje możliwość, przynajmniej w niewielkim stopniu, zapoznania się z twórczością autora, któremu poświęcono dany rozdział, co niewątpliwie jest ułatwieniem, przede wszystkim wówczas, gdy nazwisko omawianej osoby nic nam nie mówi; gdyż obok tak znanych postaci jak Marek Krajewski, Olga Tokarczuk, czy Michał Witowski pojawiają się również się postaci mniej znane, a niewątpliwie zasługujące na uwagę. Dodam, że antologia zawiera nie tylko przybliżenie sylwetek kilkudziesięciu osób ale także omówienie życia literackiego większych miast Dolnego Śląska i artystów z nimi związanych oraz szkice poświęcone czasopismom wydawanym w omawianym tu rejonie.
Redaktorzy antologii to trzej panowie, (nie licząc psa, chciałoby się powiedzieć),tj. Jacek Bierut, Wojciech Browarny oraz Grzegorz Czekański, nie licząc autorów, którzy również przyczynili się do powstania Rozkładu jazdy, od Pawła Bernackiego poczynając, a na Justynie Zimnej kończąc.
Nudzić się grubym tomiskiem raczej nie można, gdyż jeśli nawet dawka szkiców, nawet tych, które czyta się jak dobre opowiadanie przewyższa możliwości naszego umysłu, zawsze możemy odetchnąć przy którymś z fragmentów prozy bądź wiersza; takiego jak na przykład ten:

Skoro masz mi coś do powiedzenia,
To mów teraz:


Gdyby było inaczej
Nie musiałbym cię grzebać
W odświętnej marynarce
I lakierkach na wysoki połysk.


(Krzysztof Śliwka, s. 568)


Swoją drogą, świetne.



Na pytanie autorów, czy pozycja, która ukazała się na rynku minionego roku jest prekursorska, daję odpowiedź twierdzącą. Moim zdaniem, tak, podobnie jak zdaniem zadających powyższe pytanie retoryczne. Owo prekursorstwo sprowadza się przede wszystkim do tego, iż dzieło zupełnie odbiega od innych pozycji naukowych jakie do tej pory trafiły w moje ręce. Oczywiście zamieszczonych w książce artykułów nie można uznać za wystarczające, ponieważ omówienie dorobku literackiego każdego pisarza wymagałoby wielu badań i każdemu z twórców należałoby poświęcić osobną książkę, jeśli nie dziś to na pewno taka potrzeba zaistnieje w przyszłości.

"Rozkład jazdy" to tytuł nieco ryzykowny jeśli wziąć pod uwagę potencjalnych czytelników, tj. osoby zainteresowane bądź związane w jakikolwiek sposób z literaturą lub też niezainteresowane, a zmuszone w jakikolwiek inny sposób do pogłębienia swojej wiedzy na tematy współczesnego pisarstwa. Fraza jakby nie było w sam raz dla kontrolerów biletów, pracowników PKP, PKS-u, czy...