Jeszcze jakiś czas temu nie czytałem kryminałów. Tym bardziej literatury grozy. Ale kiedy zobaczyłem świetną okładkę utrzymaną w mrocznym klimacie i tytuł serii „Ze strachem” widniejący w rogu uznałem, że to może być dobre. No i zobaczyłem nazwisko polskiego artysty, a rodzimych twórców wspierać trzeba. Poza tym... Postanowiłem rozwijać swoje czytelnictwo o kolejne gatunki literackie. Trzeba poszerzać horyzonty, nie?

Wydawnictwo Czarne jest lubiane przez wielu czytelników. Już wiem dlaczego. „Podpalacz” jest genialnie napisany, nie ma w nim prawie żadnych usterek. Jeśli planujesz zostać pisarzem, czytaj Pana Chmielarza. Dużo się nauczysz. „Podpalacz” to niemal perfekcyjna robota wydawcy i autora. Niemal tylko dlatego, że perfekcyjnie niczego zrobić się nie da.

Książka technicznie jest wykonana wyśmienicie, jednakże fabuła jest jeszcze wspanialsza.
Warszawa, środek mroźnej zimy. W spalonym domu leży ciało zamordowanego biznesmena, a jego żona, ciężko poparzona, walczy o życie w szpitalu.
Komisarz Jakub Mortka szybko orientuje się, że trafił na seryjnego podpalacza, który krąży po mieście z koktajlami Mołotowa w plecaku. Nikt nie ma wątpliwości, że będą kolejne ataki. Nikt nie ma wątpliwości, że znowu zginą ludzie.
Do tego dochodzą różne inne kłopoty. Problemy rodzinne bohaterów, kłótnie, spory, awantury... Do tego gangsterzy wciąż dokazujący policji. I to nie łysi jegomoście z bejsbolami.
O twórczości Pana Wojciecha mogę powiedzieć, że są to kryminały w amerykańskim stylu toczące się w Polsce. Są strzelaniny. A to wszystko dzięki jednemu kolesiowi, który jest policjantem idealnym.

Kiedy trzeba, komisarz Jakub Mortka potrafi wywalić drzwi z buta, przystawić klamkę do głowy bandyty, uderzyć go, w razie czego, parę razy w łeb, skuć, jeszcze raz uderzyć, żeby pokazać, kto tu rządzi, zwyzywać i zaprowadzić do aresztu. Z bandytami się nie pieści.
Kuba ma sporo problemów ze swoją totalnie nieprzyjemną byłą żoną oraz innymi trudami życia codziennego, mimo to świetnie sobie radzi. Mimo nieprzyjemnego życia prywatnego potrafi skupić się na pracy. Od razu budzi sympatię czytelnika. Choć jest bardzo stanowczym człowiekiem. Za bardzo.
Jest jeszcze jedna postać, która mnie zachwyciła, podporucznik Kochan. Przezabawny gość, który nieraz dowcipnie rozładowuje napiętą sytuację. Skrywa jednak mroczny sekret...
Sam podpalacz jest wariatem, psychopatą,mocno zepsutym psychicznie typem. Wiecie, takim, który sprawia, że kryminały są tak wyśmienite. Bezwzględny psychol, który zrobi wszystko dla spełnienia swoich chorych ambicji. I czerpie z tego niebywałą rozkosz.
Jest jeszcze wielu fascynujących bohaterów, takich jak boss Warszawskich gangsterów, którego bratankowie giną zabici przez podpalacza. Boss poprzysięga zemstę. A gangsterzy umieją się mścić.

Są takie książki, które od początku do końca wywołują bezgraniczny zachwyt, który już nigdy nie zgaśnie. Na szczęście „Podpalacz” to dopiero pierwszy tom przygód komisarza Mortki i reszty. Na pewno przeczytam kolejne części, które swoją drogą są już dostępne.

Jeszcze jakiś czas temu nie czytałem kryminałów. Tym bardziej literatury grozy. Ale kiedy zobaczyłem świetną okładkę utrzymaną w mrocznym klimacie i tytuł serii „Ze strachem” widniejący w rogu uznałem, że to może być dobre. No i zobaczyłem nazwisko polskiego artysty, a rodzimych twórców wspierać trzeba. Poza tym... Postanowiłem rozwijać swoje czytelnictwo o kolejne gatunki...