Poprzednią część "Crescendo" czytałam chyba rok temu, jak nie więcej. Dlatego bardzo bałam się sięgnąć po tę książkę, z obawy, że nie będę rozumiała o co chodzi gdyż wszystko zapomniałam. Jednak po namowie koleżanki skusiłam się i zaczęłam czytać.
To było trochę tak jak powrót do domu po długich, aktywnych wakacjach - nie żałowałam tak długiej przerwy, bo w między czasie przeczytałam dużo innych wspaniałych książek ale też cieszyłam się, że w końcu czytam tą upragnioną ostatnią część. Co dziwne już po paru pierwszych stronach przypomniało mi się wszystko co działo się w poprzednich częściach. Byłam zdumiona i zachwycona tym faktem.
"Finale" to najlepsza książka z tej serii. Przez ani chwilę się nie nudziłam, czytałam z zapartym tchem, nie mając pojęcia co się zdarzy na następnej stronie. Jak dla mnie jest to ogromny plus ponieważ przeczytałam już setki książek (konto na lubimyczytac.pl mam od pół roku dlatego też w mojej biblioteczce jest niewiele książek :)) więc niełatwo mnie zaskoczyć. Zwykle książki są dla mnie albo przewidywalne, albo po prostu nudne ponieważ akcja trwa tylko na ostatnich 10 stronach. Inaczej było z "Finale" która zdumiewała mnie w dosłownie każdym fragmencie.
Nie chcę tu spoilerować, gdyż sama tego nie cierpię więc napiszę tylko, że moje serce pękło na miliard kawałeczków z powodu Scotta. Dlaczego? Dowiecie się z książki, bo mam nadzieję, że zachęciłam do jej przeczytania. Brawa dla Becki Fitzpatrick!

Poprzednią część "Crescendo" czytałam chyba rok temu, jak nie więcej. Dlatego bardzo bałam się sięgnąć po tę książkę, z obawy, że nie będę rozumiała o co chodzi gdyż wszystko zapomniałam. Jednak po namowie koleżanki skusiłam się i zaczęłam czytać.
To było trochę tak jak powrót do domu po długich, aktywnych wakacjach - nie żałowałam tak długiej przerwy, bo w między czasie...