W książce nie znajdziemy emocjonalnego odniesienia do środowiska, tak popularnego w wielu publikacjach, lecz pedagogiczne podejście autora do problemów, z jakim przyjdzie się światu mierzyć w bieżącym stuleciu. Tyle bowiem zdaniem Wilsona pozostało, aby zrozumieć (przezwyciężyć) problemy przed, którymi stoimy.
Wstęp do książki, następujący po hołdzie autora dla Henry'ego Davida Thoreau (w treści da się wyczuć, że autor pisał pod wpływem jego filozofii) to raczej nieudolna próba motywacji czytelnika. Należy mieć oczy szeroko otwarte, gdyż Wilson próbuje wręcz momentami narzucić swoje zdanie, twierdząc, że żadne inne wyjście z beznadziejnej sytuacji nie istnieje, przybierając miejscami formę „moja prawda i tylko prawda”.
Dopiero później, aż do samego końca stronice rozgrzewają szare komórki, a autor poprawnie nakreśla problem.
Opisał on siły, które mogą prowadzić do wyginięcia gatunków na Ziemi i twierdzi, że na obecnym poziomie produkcji i konsumpcji nasza planeta nie ma już zdolność do regeneracji. Dlatego też, według Wilsona, najważniejszym problemem XXI wieku będzie jak podnieść standard życia ubogich, zachowując jak najwięcej się da oraz, aby środowisko naturalne na tym nie ucierpiało. Jak to możliwe? Zdaniem autora pomocna okaże się tu nauka i postępy w technologii. Postęp technologiczny idzie w parze z nauką, a jak wiemy obecnie niszczymy środowisko w celach „naukowych”. Jednak czy postęp techniczny miał wpływ na wymieranie gatunków milenium temu, ponieważ o tyle nawet autor cofa nas w książce wstecz?
Bardzo ładnie wyjaśnił jak wszystkie ekosystemy, nawet te, zaludnione przez najdrobniejsze i najmniej widoczne gatunki, są związane razem ze sobą, tworząc jeden super-organizm. Ten super-organizm otacza Ziemię i zapewnia równowagę, ale nie tylko dla środowiska samego w sobie, ale również świadczy on usługi dla ludzkości, gospodarki, nadmienionej technologii oraz nauki. Usługi te są warte szacunkowo, astronomiczne 33 biliony dolarów rocznie!
Uważam, że warto polecić tą książkę, gdyż co najważniejsze daje się wyczuć profesjonalizm i doświadczenie jakie autor (entomolog) włożył w jej powstanie oraz pomimo, iż powstawała na przełomie wieków i niektóre dane zmieniły swoje wartości, morał pozostał niezmienny i bardzo pouczający.

W książce nie znajdziemy emocjonalnego odniesienia do środowiska, tak popularnego w wielu publikacjach, lecz pedagogiczne podejście autora do problemów, z jakim przyjdzie się światu mierzyć w bieżącym stuleciu. Tyle bowiem zdaniem Wilsona pozostało, aby zrozumieć (przezwyciężyć) problemy przed, którymi stoimy.
Wstęp do książki, następujący po hołdzie autora dla Henry'ego...