To moje pierwsze spotkanie z Marią Rodziewiczówną. Muszę przyznać, że nadzwyczaj udane. "Magnat" należy do gatunku literatury, który czytam bardzo sporadycznie. Mam jednak ambitne plany poznawania klasyków takich gatunków, żeby poszerzać sobie horyzonty i zachować pewną higienę czytelniczą.
Głównym bohaterem jest Aleksander Kalinowski - mężczyzna z arystokratycznej rodziny, która straciła swój majątek. Aleksander dąży do odzyskania bogactwa i należnego mu miejsca w społeczeństwie. Jest niezwykle zaradny, pracowity i pomocny. Wszystko co weźmie pod swoją opiekę kwitnie dzięki jego ciężkiej pracy, wytrwałości i dobremu zarządzaniu. Jest bardzo honorowy, czasami aż do przesady. To mnie niekiedy w nim denerwowało. Wiadomo, że są sprawy honoru i z tym nie ma dyskusji (np. sytuacja z Wojewódzkimi), ale żeby nie chcieć pensji za swoją uczciwą pracę? Jego przeszłość trochę to usprawiedliwia, ale i tak dziwi mnie to podejście. Tym bardziej, że jemu nie zbywało, żeby sobie mógł pozwolić na altruizm względem bogatych sąsiadów. Postać jednak mimo szorstkości i swoich dziwnych zasad szybko zyskała moją sympatię. Z uwagą i zaciekawieniem śledziłam jego losy i kibicowałam w realizacji jego planów.
Książka zawiera wątek romantyczny, ale wydaje mi się, że większy nacisk jest położony na wątek obyczajowy. Wyeksponowane są wartości takie jak wytrwałość, pracowitość, rozum, dobroć, uczciwość, troska o rodzinę, dawanie innym ludziom drugiej szansy i podchodzenie do nich bez uprzedzeń oraz wspomniany wcześniej honor.
Zakończenie wątku romantycznego jest dla mnie ambiwalentne. Z jednej strony nie spodziewałam się go i to mi się bardzo podobało, bo wyrwało się z mojego pojmowania romansu jako takiego. Moim zdaniem jest też wspaniale opisane - zwłaszcza lubię dwuznaczne słowa Aleksandra. Z drugiej strony czy hrabianka była tego warta? Patrząc na jej charakter i ostatnie akcje z jej udziałem przychylam się do odpowiedzi, że nie.
Książkę mimo, że została napisana ponad wiek temu, czyta się szybko i z zaciekawieniem. Zdarzały się fragmenty, których nie rozumiałam, bo nie znam ówczesnego stylu życia, obyczajów i etykiety, ale były one nieliczne. Język był dla mnie zrozumiały, choć musiałam się przyzwyczaić do niekiedy stosowanej składni. Czasami też trudno było od razu określić o kim mowa, ze względu na zbieżność nazwisk i posługiwanie się tylko nimi, ale po chwili się to wyjaśniało.
Nie będzie to moja ostatnia książka tej autorki. Polecam wszystkim.

To moje pierwsze spotkanie z Marią Rodziewiczówną. Muszę przyznać, że nadzwyczaj udane. "Magnat" należy do gatunku literatury, który czytam bardzo sporadycznie. Mam jednak ambitne plany poznawania klasyków takich gatunków, żeby poszerzać sobie horyzonty i zachować pewną higienę czytelniczą.
Głównym bohaterem jest Aleksander Kalinowski - mężczyzna z arystokratycznej rodziny,...