Przede wszystkim z lektury płynie jedna niezbywalna i niebagatelna korzyść: człowiek naprawdę zaczyna doceniać, w jakim (entomologicznie) bezpiecznym miejscu żyje. Żadnych jadowitych pająków, żadnych plag much i krocionogów, żadnej podejrzanej działalności korników i kołatków. I, co najważniejsze, umiarkowane ilości pasożytów, które raczej nie wykończą całej populacji.
Fakt, że przy niektórych rozdziałach można otwierać szeroko oczy ze zdumienia (plagi szarańczy, cicha wojna między szkodnikami a pestycydami na szybsze dostosowanie się - którą nota bene wygrywają owady), a na innych wręcz zamykać z obrzydzenia (pasożytnicze nicienie, godowe obyczaje pająków i modliszek). Miałam jednak wrażenie, że poza sensacją - w tym wypadku wywoływaniem pełnej grozy fascynacji śmiertelnie trującymi, wrednymi, bezwzględnymi małymi zabójcami - niewiele więcej znajdzie się w tej książce.
Owszem, to miłe czytadło, fajna lektura z gatunku rozrywkowej, ale jak bezproblemowo się czytało, tak bezproblemowo się zapomni.

Przede wszystkim z lektury płynie jedna niezbywalna i niebagatelna korzyść: człowiek naprawdę zaczyna doceniać, w jakim (entomologicznie) bezpiecznym miejscu żyje. Żadnych jadowitych pająków, żadnych plag much i krocionogów, żadnej podejrzanej działalności korników i kołatków. I, co najważniejsze, umiarkowane ilości pasożytów, które raczej nie wykończą całej populacji....