Pomysł na książkę nawet ciekawy, niestety szybko nudzi ta formuła. Dotrwałam do połowy książki, co i tak było wyzwaniem...

Pomysł na książkę nawet ciekawy, niestety szybko nudzi ta formuła. Dotrwałam do połowy książki, co i tak było wyzwaniem...

Czytana z odrobiną dystansu gwarantuje dobrą zabawę i uśmiech na twarzy. Hasła są opisane w dowcipny sposób, a rysunki -urokliwe. Poradnik czyta się lekko i przyjemnie, a poczucie humoru autora jest absurdalne i błyskotliwe. Pozwala też przyswoić ciekawe fakty w lekkiej formie.

Czytana z odrobiną dystansu gwarantuje dobrą zabawę i uśmiech na twarzy. Hasła są opisane w dowcipny sposób, a rysunki -urokliwe. Poradnik czyta się lekko i przyjemnie, a poczucie humoru autora jest absurdalne i błyskotliwe. Pozwala też przyswoić ciekawe fakty w lekkiej formie.

"Bóg. Jest. Albo go nie ma. Jak jest naprawdę, paradoksalnie wie tylko Bóg"


Łukasz Miszewski to dziennikarz, a Życie: podręcznik sztuki przetrwania to jego pierwsza powieść. Gra na skrzypcach, choć jego prawdziwą pasją jest piłka nożna: pisze dla portalu zczuba.pl, na którym udowadnia, że ten sport jest jednym z największych dóbr, jakie otrzymał człowiek. Jest uzależniony od internetu - gdy zostaje odcięty od internetu, jego serce krwawi.

"II wojna światowa. [...] Niemcy ponownie próbowali sprawić, by słowo 'Niemcy' stało się synonimem słowa 'wszędzie'"


Czy choć raz mieliście wrażenie, że rasa ludzka wymiera? Że śmiech, radość i szczęście powoli znikają, wszystkie kolory chowają się pod betonem? Że powoli zapominamy, że jesteśmy ludźmi, myślącymi istotami skłonnymi do uczuć? Że poza ciągłą pracą, nieustanną gonitwą, gniewem i złością jest coś jeszcze? Może śmiech, piękny, czysty dźwięk rozświetlający najciemniejsze ludzkiej duszy?
Nikt nie ma czasu na to, by się śmiać. By pozwolić na to, aby mięśnie się rozluźniły, a całą wściekłość odesłać w niepamięć. Większość z nas zapomina o radości, o cieszeniu się z życia, najpiękniejszego daru, jakiego otrzymaliśmy.
Istnieją jednak osoby, miejsca, a nawet rzeczy, które nam o tym przypominają. Jedna z nich to książka Życie: podręcznik sztuki przetrwania, niezwykły leksykon przepełniony humorem i hasłami, o których, choć zapewne każdy z nas słyszał o nich chociaż raz, nie wiemy za wiele. Dzięki niej każdy z nas może się dowiedzieć, jakie naprawdę są morświny, czemu należy się obawiać sprzedawców kwiatów i ile słów wypowiedział Arnold Schwarzenegger w pierwszej części kultowego Terminatora. Może się dowiedzieć, jak przetrwać w tym smutnym, szarym świecie.

"Wojna stuletnia. Jak łatwo się domyślić, trwała dokładnie 116 lat"


Życie: podręcznik sztuki przetrwania to z pewnością książka niepowtarzalna, jedyna w swoim rodzaju. Takiej dawki humoru nie znajdziecie w żadnej innej powieści. Rzadko zdarza się, bym, czytając książkę, wybuchnęła głośnym śmiechem. Czasami zdarzają się żarty pisane na siłę, jakby autor próbował za wszelką cenę stworzyć kolejny dowcip. Jednak minusy bledną, gdy trafi się żart genialny, taki, który mogłabym rozpowiedzieć wszystkim dookoła - podzielić się tym zabawnym leksykonem, który trzymam w rękach.

Warto również zwrócić uwagę na ciekawe ilustracje dzieła Barbary Konczarek.Wszystkie są miłe dla oka, ubarwiają dodatkowo wnętrze książki. Rysunki są zabawne... po prostu świetne. Nie wiem, czy sama potrafiłabym coś takiego namalować. I okładka jest genialna. Przykłuwa wzrok, bawi, interesuje. Nie mogę się na nią napatrzeć!

Styl Miszewskiego jest prosty, przyjemny, łatwy w odbiorze. Książkę czyta się bardzo szybko, miło spędza się przy niej czas.
Sama nie wiem, do kogo skierowana jest ta książka. Do dorosłych, dzieci? Chyba... powstała dla wszystkich. Dla wszystkich, których życie obdarzyło poczuciem humoru. Powstała dla tych, którzy chcieliby po prostu umilić sobie zimowy wieczór, którzy chcieliby wsadzić głowę w poduszkę, wziąć do ręki kubek ciepłej herbaty, ciekawą książkę i sprawić, by listopadowe wieczory stały się trochę jaśniejsze.

Życie: podręcznik sztuki przetrwania to ciekawa książka, niezbyt wymagająca, która umili wam jeden, dwa chłodne wieczory. Ta książka daje naprawdę dużo radości, jest miłym wspomnieniem. Mnie bardzo się spodobała. Mam nadzieję, że i wy odnajdziecie w niej trochę magii i dacie się zaczarować stylowi Miszewskiego oraz ilustracjom Konczarek. Ze swojej strony gorąco polecam.

Ocena: 7/10.

Recenzja - http://roue-swiat-ksiazek.blogspot.com/2013/11/recenzja-ksiazki-zycie-podrecznik.html

"Bóg. Jest. Albo go nie ma. Jak jest naprawdę, paradoksalnie wie tylko Bóg"


Łukasz Miszewski to dziennikarz, a Życie: podręcznik sztuki przetrwania to jego pierwsza powieść. Gra na skrzypcach, choć jego prawdziwą pasją jest piłka nożna: pisze dla portalu zczuba.pl, na którym udowadnia, że ten sport jest jednym z największych dóbr, jakie otrzymał człowiek. Jest uzależniony...

Ani zabawna ani odkrywcza, mdła, bezbarwna, nijaka. Nawet w WC nikt po nią nie sięga - może dlatego, że kupy się nie trzyma ;)

Ani zabawna ani odkrywcza, mdła, bezbarwna, nijaka. Nawet w WC nikt po nią nie sięga - może dlatego, że kupy się nie trzyma ;)

Humor raczej hermetyczny: dla koneserów i wielbicieli stylu serwisu sportowego zczuba.pl. Zatem dla mnie rewelacja!

Humor raczej hermetyczny: dla koneserów i wielbicieli stylu serwisu sportowego zczuba.pl. Zatem dla mnie rewelacja!

Autor przedstawia swoje spojrzenie na wiele zagadnień, które do tej pory były przedstawiane schematycznie i encyklopedyczne. Jest to specyficzny zbiór haseł ujęty w humorystyczny i przewrotny sposób. Już sam tytuł książki jest intrygujący sugerujący, że jest to treść z przymrużeniem oka.
Łukasz Miszewski jest współpracownikiem „Gazeta.pl” i redaktorem „Innego Serwisu Sportowego Z Czuba.pl.” Tak mówi o sobie w wywiadzie na stronie http://www.coolturka.com.pl „Szalony redaktor wizjonerskiego portalu XXI wieku. Lub redaktorski wizjoner szaleńczego portalu. Albo… A może lepiej nie. Chyba najlepiej zdefiniować mnie tak samo jak każdego innego człowieka: 65% wody, 20% białek, 10% tłuszczów, 1% węglowodorów i 4% soli mineralnych.” Określany jako mężczyzna z urodzenia, dziennikarz z powołania, światowej sławy skrzypek z czystego przypadku. Mówi, że kiedyś był w Międzyzdrojach. Nie podobało mu się. Od pięciu lat pisze dla serwisu Z czuba.pl, gdzie stara się udowadniać, że to ludzie powstali dla piłki nożnej, a nie odwrotnie. Maczał również palce w kilku innych mrocznych internetowych oraz niekoniecznie internetowych projektach. Odcięty od Sieci długo płacze w swoją wielką poduszkę. Nie pije wódki.
Jak sam mówi w jednym z wywiadów: „książka nie aspiruje do bycia naukową w żaden sposób. Obok „naukowości” nawet nie leżała i nie poznałaby jej, nawet gdyby ta spadła na nią z dziesiątego piętra i to grając w locie na harmoszce.”I faktycznie, jeżeli ktoś spodziewa się, że znajdzie tu życiowe porady, które można znaleźć w wielu książkach, to może się zawieźć. Nie jest to kolejna pozycja wydawnicza o kreowaniu życia, czy rozwoju świadomości, rozwoju, lecz próba przedstawienia tego co nas otacza w ujęciu nie do końca poważnym.
Beż zbędnych wstępów, wprowadzenia autor prezentuje wiele zagadnień w nietypowym ujęciu. Jedynie w krótkiej notatce na początku mówi, że jest to opracowanie prawie naukowe a nawet bardzo prawie. To już sugeruje jego humorystyczne podejście zarówno do siebie jak i do tego co go otacza.
Książka składa się z trzech części zatytułowanych: „Świat i takie tam”, „Historia” i „Cywilizacja.” Począwszy od hasła dotyczącego Arnolda Schwarzeneggera, poprzez „chmury”, „grawitację”, „kontynenty” aż po „mit”, „Japonię” i na „zmysłach” kończąc wyczuwa się nutkę sarkazmu, humoru i dystansu do świata. Można przyjąć założenie, że aby nie dać się zwariować w grze zwanej życiem, dobrze jest wiele spraw traktować z humorem i nie przejmować się wydarzeniami jakie się w nim toczą. Dzięki tej książce ujrzysz inne oblicze pracy, która jest „niezbędna do tego, by człowiek nie umarł z głodu”, przeczytasz, że o tym czy jest Bóg wie tylko on sam i jak to z nim jest naprawdę, że kawa to „ jedyny powód, by wstać rano. Najlepiej komponuje się z papierosem.” Wbrew pozorom w opisach zakamuflowana jest szeroka wiedza o świecie, historii, nauce, ludziach czyli o życiu. Dowiesz się gdzie na świecie jest najwięcej chmur, czym różni się dzień od nocy, czym tak naprawdę są gwiazdy i co się z nimi dzieje, gdy zgasną, gdzie znajdziesz najwięcej ptaków, co to jest kino.
„AUTOSTRADY W POLSCE patrz. Krasnoludy” i dalej hasło: „KRASNOLUDY. Nie istnieją.”
„ANALFABETYZM – Coś na co niemal na pewno i niejako z nazwy Drogi Czytelniku nie cierpisz.”
Książka jest przepełniona humorem, zabawnymi formułkami, luźnym podejściem do wielu tematów. Uzupełniają ją grafiki Barbary Konczarek ilustrujące niektóre hasła tego nietypowego leksykonu. Lektura książki dostarcza nie tylko wiadomości o świecie ale też wywołuje uśmiech i daje inne spojrzenie na otaczającą rzeczywistość. Jak sam autor stwierdza: „Nie mogę nikomu narzucić tego, w jaki sposób ma czytać moją książkę, ale ja osobiście polecam w wannie. Tak lubię najbardziej. A „zbiór dowcipów” to chyba najtrafniejsza charakterystyka. Choć mam też nadzieję, że coś tam między nimi udało się przemycić. Ale na pytanie: „Co?”, to już może niech każdy sobie sam odpowie.”

Autor przedstawia swoje spojrzenie na wiele zagadnień, które do tej pory były przedstawiane schematycznie i encyklopedyczne. Jest to specyficzny zbiór haseł ujęty w humorystyczny i przewrotny sposób. Już sam tytuł książki jest intrygujący sugerujący, że jest to treść z przymrużeniem oka.
Łukasz Miszewski jest współpracownikiem „Gazeta.pl” i redaktorem „Innego Serwisu...

http://esperazna.blogspot.com/2014/06/zycie-podrecznik-sztuki-przetrwania.html


Genialna dla każdego wesołego człowieka, który akurat jest smutny. Pełna humoru i ciekawych porównań, sprawia, że bardzo szybko się ją czyta i wiele uśmiecha.
Polecam serdecznie wszystkim!

http://esperazna.blogspot.com/2014/06/zycie-podrecznik-sztuki-przetrwania.html


Genialna dla każdego wesołego człowieka, który akurat jest smutny. Pełna humoru i ciekawych porównań, sprawia, że bardzo szybko się ją czyta i wiele uśmiecha.
Polecam serdecznie wszystkim!