Początek trochę mnie znużył, ale opłacało się go przebrnąć. Opowieść rozpoczyna się w roku 1650, ósmym roku panowania Ludwika XIV, czasu głodu, zarazy i wojen. Wtedy to poznajemy sześcioletnią, drobną i bystrą dziewczynkę, małą Ludwikę de la Vallière, zwaną zdrobniale Petite. Mała jest zafascynowana końmi i uwielbia jazdę konną. To właśnie podczas jednej z konnych wypraw nieświadoma niczego Petite spotyka przypadkowo w lesie niewiele starszego od siebie Ludwika XIV, króla Francji zwanego potem "królem Słońce". I tak oto stopniowo zaczyna się ów romans, który skrywany przed światem będzie trwał wiele lat i przyniesie Ludwice spełnienie, radość, wymierne korzyści, ale też cierpienie i upokorzenie, by w końcu rozwiać złudne nadzieje...
Książkę czyta się bardzo dobrze, a po jej skończeniu (a może przed zaczęciem?) warto poszperać i poczytać nieco o czasach panowania Burbonów. Lektura nie jest wybitna, ale warto przeczytać, interesująca. Szczególnie wielbiciele romansów historycznych nie powinni być zawiedzeni.

Początek trochę mnie znużył, ale opłacało się go przebrnąć. Opowieść rozpoczyna się w roku 1650, ósmym roku panowania Ludwika XIV, czasu głodu, zarazy i wojen. Wtedy to poznajemy sześcioletnią, drobną i bystrą dziewczynkę, małą Ludwikę de la Vallière, zwaną zdrobniale Petite. Mała jest zafascynowana końmi i uwielbia jazdę konną. To właśnie podczas jednej z konnych wypraw...