Trudno się nie zachwycić podczas lektury. Wyśmienicie ukazany obraz galernika, który zrozumiał co jest w życiu ważne i stał się dobrym człowiekiem.

Największą chyba zasługą Hugo jest chyba przenikliwe ukazanie paryskiej biedoty w tej książce.

Jedyny minus jaki mogę się przyczepić to pewien spowalniający przyjemność z śledzenia losów bohaterów rozdział historyczny. Ja lubię historię. Uwielbiam jak jest umiejętnie włączona do powieści. Jednak wszystko ma swoje granice. Trzeba to 'robić z głową' Ja wiem, pisarze niekiedy mają chęć zabłysnąć swoją erudycją, jednak nie zawsze jest to właściwe rozwiązanie. Akurat w "Nędznikach" czułem się w pewnym czasie jakby, ktoś zabrał, wyrwał mi rozdział ekscytującej powieści i w zamian nakazał czytać podręcznik do historii, i to jeszcze obcego kraju, z którego mało co rozumiałem...

Na plus pisarzowi trzeba zaliczyć, że przed tym 'oryginalnym' rozdziałem przestrzegł czytelnika i poinformował, że można ten fragment książki pominąć bez szkody dla toku powieści. I chyba jest to najlepsze rozwiązanie, no chyba że ktoś jest miłośnikiem francuskiej historii...

Przeczytałem książkę kilka lat temu, ostatnio kupiłem sobie 2-tomowe wydanie, także w zimowe, a może jeszcze jesienne wieczory będę miał super knigę do powtórnego zaliczenia.

Trudno się nie zachwycić podczas lektury. Wyśmienicie ukazany obraz galernika, który zrozumiał co jest w życiu ważne i stał się dobrym człowiekiem.

Największą chyba zasługą Hugo jest chyba przenikliwe ukazanie paryskiej biedoty w tej książce.

Jedyny minus jaki mogę się przyczepić to pewien spowalniający przyjemność z śledzenia losów bohaterów rozdział historyczny. Ja...