Myślałam, że to będzie jedna z tych głupiutkich książeczek, w których bohaterki próbują na siłę zmienić życie. Co na ogół prowadzi do żenujących sytuacji po których nie wie się czy czytać dalej czy rzucić książkę w kąt i o niej zapomnieć. Na szczęście bardzo się pomyliłam. Marta co prawda rozstała się z chłopakiem i chce zmienić swoje życie ale nie jest to rozstanie pokazane w oklepany sposób. Wręcz przeciwnie, bohaterka ma mnóstwo wątpliwości i zanim dojdzie ze sobą samą do ładu wyleje wiele łez i popełni mnóstwo głupot. A co do listy szaleństw no cóż w pewnym sensie doprowadziła ją ona do właściwych wniosków. Na szczęście nie tylko ona ale także fantastyczna rodzina i przyjaciele, którzy wspierali bohaterkę nie szczędząc jednak (zwłaszcza przy co głupszych wyskokach) drobnych złośliwości czy kąśliwych uwag.
Jest to bardzo pozytywna i fajnie napisana książka, która skłania do kilku przemyśleń ale także powoduje, że śmiejemy się jak wariaci. To co najbardziej mi się spodobało to stwierdzenie głównej bohaterki, że czasem trzeba stanąć na głowie żeby wszystko się poukładało.

Myślałam, że to będzie jedna z tych głupiutkich książeczek, w których bohaterki próbują na siłę zmienić życie. Co na ogół prowadzi do żenujących sytuacji po których nie wie się czy czytać dalej czy rzucić książkę w kąt i o niej zapomnieć. Na szczęście bardzo się pomyliłam. Marta co prawda rozstała się z chłopakiem i chce zmienić swoje życie ale nie jest to rozstanie...