W Roku Sienkiewiczowskim postanowiłam odrobić zadanie domowe i przeczytać chociaż kilka pozycji tego pisarza, których do tej pory nie czytałam.
Ta nowela została napisana przez Sienkiewicza w 1876 roku w czasie jego pobytu w Stanach Zjednoczonych.
Wydaje się, że to oddalenie pozwoliło mu spojrzeć z dystansem na obraz polskiej wsi. Niestety nie jest to obraz przyjemny, momentami wprawia wręcz w zażenowanie głupota i ciemnota chłopstwa oraz bezduszność szlachty, duchowieństwa i każdego, kto choć trochę wybił się ponad stan chłopski.
Już sama nazwa wsi, w której rozgrywa się akcja - Barania Głowa - naprowadza czytelnika na to, czego może się spodziewać.
To jedna z wybitniejszych nowel, chociaż chyba niezbyt znana, szczególnie w obecnych czasach, gdzie czasem dzieci czy młodzież sprawiają wrażenie, jakby nie byli w stanie przebrnąć przez tak krótki utwór.
Obraz polskiej wsi, trudny los chłopstwa z jego prymitywizmem, bezradnością i brakiem perspektyw oraz kwestie społeczne XIX wieku to główna problematyka utworu. Obraz ten niepozbawiony jest ironii i sarkazmu. Kilka postaci zostało przedstawionych w sposób karykaturalny.
Nowela całkiem mi się podobała, cieszę się, że na własnym podwórku ciągle można znaleźć takie perełki.

W Roku Sienkiewiczowskim postanowiłam odrobić zadanie domowe i przeczytać chociaż kilka pozycji tego pisarza, których do tej pory nie czytałam.
Ta nowela została napisana przez Sienkiewicza w 1876 roku w czasie jego pobytu w Stanach Zjednoczonych.
Wydaje się, że to oddalenie pozwoliło mu spojrzeć z dystansem na obraz polskiej wsi. Niestety nie jest to obraz przyjemny,...