„Na rozstaju dróg” to już druga część serii „Dzienniki pisane w drodze”. Niestety nie miałam okazji przedstawić Wam recenzji pierwszego tomu, czyli „Dotknąć nieba”, ale mam nadzieję zachęcić Was do zapoznania się z tą historią dzięki tej recenzji. A zapoznać się warto, gdyż jest to książka pełna potężnych emocji, wartości oraz refleksji nad życiem.

Na kartach tej lektury znów spotykamy się z Alanem Christoffersen, który opisuje nam swoją podróż przez Stany Zjednoczone. Jej celem jest tak naprawdę odnalezienie sensu życia (po ciężkich przejściach o których można dowiedzieć się w części pierwszej). Niestety na jego szlaku staje wiele przeszkód, a jedna z nich okazała się nie do przebycia. Kiedy główny bohater zostaje zaatakowany przez gang młodych ludzi, trafia do szpitala w ciężkim stanie. Człowiek tak schorowany przez długi czas z pewnością nie będzie mógł podróżować pieszo przez cały kraj. Na szczęście w jego życiu pojawia się kobieta, spada niczym anioł z nieba, i takie właśnie jest jej imię – Angel. Jej pomoc jest tu nieoceniona, jednak ona też może mieć poważne problemy z odnalezieniem swojego sensu życia. Czy Alan zapomni o utraconej niedawno żonie? Jaki sekret skrywa Angel? O tym Wam już nie powiem.

Szczerze powiem, że Evans jest jednym z moich ulubionych autorów, uwielbiam jego książki i na żadnej nigdy się nie zawiodłam. Być może wielu z Was będzie sądzić, iż jest to romans, jednak tak naprawdę jest to zupełnie coś innego. W tej książce nie ma wiele o namiętności między dwojgiem ludzi. Nie znajdziemy tu też banalnych historii i motywów. Wszystko jest jedyne w swoim rodzaju. Przede wszystkim spodobały mi się tu liczne refleksje, portret ludzkiej samotności oraz pomysł na bohaterów, bo to oni podbijają serca czytelników. Pisarz wydaje mi się być bardzo wrażliwym i spostrzegawczym człowiekiem. Pięknie opisuje uczucia oraz myśli Alana, który boryka się z bólem psychicznym, jak i fizycznym. Niesamowity był dla mnie również fakt, gdy autor wprowadził zupełnie nowy wątek do książki, kiedy nikt już się tego nie spodziewał. Niby taka przewidywalna historia, a jednak nic do końca przewidziane zostać nie mogło.

Evans operuje bardzo przyjemnym stylem. Książkę tę przeczytałam w jeden wieczór, kiedy to miałam ochotę się zrelaksować i otrzymać dużą dawkę uczuć. Po lekturze byłam bardzo wzruszona. Klimat utworu sprawił, że przez cały wieczór czułam się błogo i spokojnie. Historia ta wyciszyła mnie, dała chwilę przemyśleń. Myślę, że otrzymałam też nadzieję, która w te smutne jesienne wieczory była zdecydowanie na miejscu. Jeśli chciałabym powiedzieć krótko – Richard Paul Evans jest po prostu dobry w tym, co robi i zawsze gdy będę miała tego przysłowiowego kobiecego doła, będę sięgać po jego książki, aby poprawić sobie humor.

„Na rozstaju dróg” to książka wartościowa i piękna. Pokazuje nam, że najlepszym sposobem na pozbycie się własnego bólu jest pomoc innym. Oczywiście na początek polecam pierwszą część, która również jest niczego sobie. Ja mam natomiast nadzieję, że dane mi będzie przeczytać jeszcze trzecią część. Teraz wierzę, że odkryjecie w tej książce, choć część tego, co odkryłam ja. Polecam wszystkim szukającym ukojenia!

„Na rozstaju dróg” to już druga część serii „Dzienniki pisane w drodze”. Niestety nie miałam okazji przedstawić Wam recenzji pierwszego tomu, czyli „Dotknąć nieba”, ale mam nadzieję zachęcić Was do zapoznania się z tą historią dzięki tej recenzji. A zapoznać się warto, gdyż jest to książka pełna potężnych emocji, wartości oraz refleksji nad życiem.

Na kartach tej lektury...