Zainteresować się twórczością Leopolda Tyrmanda nie jest wcale trudno. Wystarczy poznać choć zarys jego biografii, by dojść do wniosku, że ten urodzony w zasymilowanej rodzinie żydowskiej pisarz, który podczas wojny pracował jako tłumacz, kelner, robotnik kolejowy, czy marynarz, z pewnością ma wiele do opowiedzenia – o wojnie, ludziach, o swoich pasjach...

Opowiadania wszystkie to zbiór czternastu tekstów powstałych w ciągu kilku lat. Pod okładką książki znajdziemy treść ze zdjęcia - historie ludzi umieszczone w kilku walizkach poukładanych jedna na drugiej i często niemających ze sobą nic wspólnego. Tłem wydarzeń są czasy trudne, wypełnione chaosem i bałaganem. Ciężko jest zakwalifikować „Opowiadania..." w kategorii dokumentu. Podczas gdy jedne historie opisane w tej książce są całkiem zwyczajne, inne sprawiają wrażenie niemal bajkowych.

Pierwsze opowiadanie - Rower, czyli zemsta moralności - przyciąga już samym tytułem. Czy można sobie wymarzyć lepsze rozpoczęcie przygody z twórczością danego pisarza niż to powodowane ciekawością? Historia jest niezwykle wciągająca, intrygująca. Po przeczytaniu ostatniego zdania czytelnik taki jak ja zastanawia się, jak to możliwe, że nie trafił wcześniej na żadną książkę Tyrmanda i jednocześnie ma nadzieję, że że pozostałe teksty będą równie dobre. Akcja drugiego i trzeciego opowiadania skupia się niemal w całości na jednej z największych pasji pisarza - sporcie. Nie znajdziemy jednak tutaj typowego podejścia do problemu bycia zwycięzcą i przegranym, ale raczej opis emocji silnych, potrafiących zniszczyć psychikę głównych bohaterów. Gdy wreszcie czytelnik znający choć trochę biografię autora zaczyna zastanawiać się, jak to możliwe, że Tyrmand w swoich opowiadaniach właściwie nie wspomina o wojnie, przychodzi czas na kolejne teksty...

Niektóre rozdziały szybko uciekają z pamięci, inne chwytają za serce i nie dają łatwo o sobie zapomnieć. Najciekawszymi nazwałabym te, w których narrator nie bierze udziału w akcji, jest raczej obserwatorem, słucha słów ludzi, którzy wiele przeżyli w swoim życiu. To właśnie one przykuły moją uwagę i sprawiły, że postanowiłam poznać inne książki Tyrmanda.

Jestem po prostu zachwycona i oczarowana tą lekturą - mimo tego, że nie przepadam za opowiadaniami (znacznie bardziej wolę powieści) i wbrew tym, którzy twierdzą, że jest to jedna z jego najsłabszych pozycji. Jeśli jest w tym choć ziarenko prawdy, już nie mogę doczekać się kolejnych spotkań z twórczością tego pana! Jednocześnie mam nadzieję, że i wy zainteresujecie się historiami stworzonymi przez człowieka nazywanego ikoną polskiego świata literackiego, zakochanego w sporcie i jazzie, piszącego niebanalne teksty. Czy warto? Jak najbardziej!

Zainteresować się twórczością Leopolda Tyrmanda nie jest wcale trudno. Wystarczy poznać choć zarys jego biografii, by dojść do wniosku, że ten urodzony w zasymilowanej rodzinie żydowskiej pisarz, który podczas wojny pracował jako tłumacz, kelner, robotnik kolejowy, czy marynarz, z pewnością ma wiele do opowiedzenia – o wojnie, ludziach, o swoich pasjach...

Opowiadania...