Skończyłam po zaledwie czterech godzinach czytania, a jak dla mnie to była bardzo wciągająca i ciekawa książka. Maciek otrzymuje zdjęcie, które w jego rękach znaleźć się nie powinno i...? I przedstawiam twór pani Ochnik, który potrafi namieszać w głowie i to mocno. Teorie spiskowe, afera z krzyżem, Smoleńsk, a to wszystko wpisane w świat może dwudziestoletniego, młodego człowieka, który kompletnie nie potrafi odnaleźć dla siebie miejsca.

W książce jest parę wątków, jakie szczególnie zwracają uwagę. Na przykład ten, mówiący o zdjęciu, z katastrofy smoleńskiej, albo o powoli rozwijającej się miłości między Sarą i Maćkiem. A przy tym opisanie zawiłej historii Hanki i Kuby wprost wyciska z oczu łzy.

Po lekturze mam jakieś nieprzeniknione odczucia, wręcz mieszane. Jest to nurt, z jakim spotkałam się chyba pierwszy raz, i szczęśliwie dla mnie nawet mi się podobał.

Ale. No właśnie. Nie mam pojęcia, czy to przez pośpiech pisarki, czy może słabe zaangażowanie korekty, ale w tekście było mnóstwo błędów typu: przestawianie liter, zamienianie, brak spacji w niektórych miejscach były po prostu tak okropne, że czasem nie mogłam się skupić.

Do przeczytania tej książki musiałam poczekać dobry tydzień, bo obawiałam się, że namiesza mi w główce (zresztą słusznie), jednak mogę szczerze powiedzieć, że mi się podobała. I na pewno w moim przypadku zaowocuje to czymś dobrym.

TANGO DOWN.

Skończyłam po zaledwie czterech godzinach czytania, a jak dla mnie to była bardzo wciągająca i ciekawa książka. Maciek otrzymuje zdjęcie, które w jego rękach znaleźć się nie powinno i...? I przedstawiam twór pani Ochnik, który potrafi namieszać w głowie i to mocno. Teorie spiskowe, afera z krzyżem, Smoleńsk, a to wszystko wpisane w świat może dwudziestoletniego, młodego...