Książka niezwykle niekonkretna, niesłusznie opatrzona w tytule słowem „podręcznik”. Co do samej formy jest to raczej broszura niż książka, wewnątrz znajdują się ponadto obszerne ryciny (nie zdjęcia), które wypełniają łącznie powierzchnię 21 stron (spośród 96 ogółem). Treści jest stosunkowo niewiele i można ją w większości opisów streścić do sformułowań takich jak: „ktoś kiedyś mówił mojemu znajomemu, że gdzieś słyszał, że ktoś chyba jadał gatunek A.1 na stepach Ameryki Północnej. W Polsce wprawdzie nie ma A.1 ale jest A.2 ale nie wiadomo czy można go jeść”. Trudno na podstawie tego typu opisów zaufać Autorowi i traktować jego książki jak podręcznik. Opisy jadalnych grup bezkręgowców są bardzo skromne (morfologia, występowanie, metody odłowu itp.), brakuje nieco jakichś bardziej szczegółowych propozycji mogących posłużyć do precyzyjniejszego oznaczenia poszczególnych gatunków, aby zminimalizować ryzyko pomyłki. W książce występują ponadto nieco zbyt rozbudowane opisy biologii prezentowanych gatunków. Bardzo dobrze, że są obecne ale stanowią w moim odczuciu zbyt duży procent całości tekstu, który dotyczyć ma przecież aspektu jadalności bezkręgowców, a nie ich biologii. Gdyby część dotycząca jedzenia była równie (lub bardziej) rozbudowana – OK. Generalnie pozycja jest ciekawa pod względem poruszanego zagadnienia, jednak zostało ono zaprezentowane w sposób dla mnie niezadowalający.

Książka niezwykle niekonkretna, niesłusznie opatrzona w tytule słowem „podręcznik”. Co do samej formy jest to raczej broszura niż książka, wewnątrz znajdują się ponadto obszerne ryciny (nie zdjęcia), które wypełniają łącznie powierzchnię 21 stron (spośród 96 ogółem). Treści jest stosunkowo niewiele i można ją w większości opisów streścić do sformułowań takich jak: „ktoś...