Kiedy w moje ręce wpadła książka z opisem na okładce, mówiącym mi iż jest w kilmacie powieści pisanych przez Kate Morton, od razu przesunąłem ją jako pierwszą do przeczytania. Początek jednak był trochę trudny, bo w powieści bardziej doszukiwałem się elementów, które można przypisać Sarze Waters. Pomimo tego, że i tę autorkę darzę sympatią, byłem lekko zawiedziony. Jednak w pewnym momencie, jakby za dotknięciem czarodziejskiej różdżki wszystko się odmieniło. Akcja wskoczyła wreszcie na właściwy tor i jak najbardziej mnie pochłonęła. W końcowej fazie fabuła ciągle mnie zaskakiwała, co powodowało, że nie mogłem oderwać się od czytania i chciałem jak najszybciej dowiedzieć się, jak skończy się ta historia.
Uważam jednak, że auorka zmarnowała troszkę potencjał dworu Wharton Park. Zabrakło mi w powieści opisów starego domu i otaczającego go przepięknego ogrodu. Kate Morton zrobiłaby to o niebo lepiej. Dlatego też myslę, że do kunsztu Pani Morton autorce Domu Orchidei jeszcze trochę brakuje. W żadnym wypadku jednak nie uważam czasu poświęconego Domowi Orchidei za źle zainwestowany. Polubiłem bohaterów i szczerze się martwiłem o ich dalsze losy.
Ocena 4,5/6

Kiedy w moje ręce wpadła książka z opisem na okładce, mówiącym mi iż jest w kilmacie powieści pisanych przez Kate Morton, od razu przesunąłem ją jako pierwszą do przeczytania. Początek jednak był trochę trudny, bo w powieści bardziej doszukiwałem się elementów, które można przypisać Sarze Waters. Pomimo tego, że i tę autorkę darzę sympatią, byłem lekko zawiedziony. Jednak w...