Ciekawy zbiór tekstów feministycznych, niektóre z nich dobrze się zestarzały inne już mniej (te bardziej upolitycznione). Najbardziej zapadły mi w pamieć teksty Walewskiej, Nałkowskiej i Krzywickiej - zwłaszcza jej są jak najbardziej na czasie. Warto mieć tą pozycję na swojej półce.

Ciekawy zbiór tekstów feministycznych, niektóre z nich dobrze się zestarzały inne już mniej (te bardziej upolitycznione). Najbardziej zapadły mi w pamieć teksty Walewskiej, Nałkowskiej i Krzywickiej - zwłaszcza jej są jak najbardziej na czasie. Warto mieć tą pozycję na swojej półce.

Bardzo interesująca książka.
Zebrane w niej teksty pokazują, jak rozwijał się ruch feministyczny w Polsce. Lektura jest dość zaskakująca, jeśli zwrócimy uwagę choćby na fakt, że feminizm wdał się w pewnego rodzaju flirt z nacjonalizmem.
Większość autorek (może z wyjątkiem Orzeszkowej, Nałkowskiej i Krzywickiej) odeszła trochę w zapomnienie. W każdym razie dla mnie były to zupełnie nowe nazwiska.

W książce poruszone zostają różnego rodzaju czynniki, które wpłynęły na pozycję kobiet w ówczesnym świecie - od szkodliwych przekonań wpajanych dziewczynkom na pensjach dla panien, poprzez coś, co teraz nazywamy "gender pay gap", po kwestie świadomego macierzyństwa i pogodzenia pracy zawodowej z posiadaniem rodziny.

Muszę przyznać, że znaczny dyskomfort wywołało u mnie czytanie tekstów Orzeszkowej. Zarówno ich forma, jak i treść były na tyle ciężkie do przetrawienia, że były to jedyne wypowiedzi, których nie doczytałam do końca.

Interesujący jest powszechny wśród ówczesnych feministek (przynajmniej takie można odnieść wrażenie z lektury),że rola kobiet w polityce to pewnego rodzaju wniesienie nowej etyki, zwiększenie poziomu moralności i wprowadzenie spokoju w brutalnym świecie mężczyzn. W ogóle o etyce (jak i podwójnej moralności) panie rozpisywały się bardzo rozlegle. Za to Nałkowska w przytoczonej odezwie całkiem zgrabnie podsumowała te rozważanie, które trochę trącą gderaniem starych ciotek ;).

Krótko mówiąc - dla osób zainteresowanych ruchami kobiecymi jest to pozycja obowiązkowa.

Bardzo interesująca książka.
Zebrane w niej teksty pokazują, jak rozwijał się ruch feministyczny w Polsce. Lektura jest dość zaskakująca, jeśli zwrócimy uwagę choćby na fakt, że feminizm wdał się w pewnego rodzaju flirt z nacjonalizmem.
Większość autorek (może z wyjątkiem Orzeszkowej, Nałkowskiej i Krzywickiej) odeszła trochę w zapomnienie. W każdym razie dla mnie były to...

Niezwykle przydatna, benedyktyńska niemal praca Anety Górnickiej-Boratyńskiej nie tylko okazała się istotna z bibliograficznego, herstorycznego i polonistycznego punktu widzenia, lecz również wciąga swoją narracją i ukazuje różnorodność emancypacyjnych dyskursów, silne zagnieżdżenie feministycznego sposobu myślenia w polskiej tradycji aktywistycznej i publicystycznej. Przedmowa, zatytułowana "Wywołać z milczenia", wspaniale współgra z wciąż żywymi kwestiami podejmowanymi w tekstach niekiedy sprzed wieku. Tylko czy ta aktualność powinna napawać optymizmem? Czy też może z drugiej strony - liczy się droga, nie cel? Tę książkę interpretuję także jako głos babek i matek do córek feministek, negujący pogląd o nakładaniu klątw przez sufrażystki na działalność dzisiejszych ruchów czy też iluzję obcej, zagranicznej proweniencji polskiego feminizmu. Gorąco polecam!

Niezwykle przydatna, benedyktyńska niemal praca Anety Górnickiej-Boratyńskiej nie tylko okazała się istotna z bibliograficznego, herstorycznego i polonistycznego punktu widzenia, lecz również wciąga swoją narracją i ukazuje różnorodność emancypacyjnych dyskursów, silne zagnieżdżenie feministycznego sposobu myślenia w polskiej tradycji aktywistycznej i publicystycznej....

Chcemy całego życia to rzetelny zbiór tekstów feministycznych z lat 1870-1939. Zawiera fragmenty tekstów i wystąpień dotyczących tej tematyki autorek bardziej i mniej znanych. Można się z postulatami zgłaszanymi przez ich autorki zgadzać lub nie, ale z pewnością warto je znać. Bo warto znać naszą historię, historię kobiet właśnie. Mnie osobiście najbardziej zapadł w pamięć następujący cytat z Ireny Krzywickiej "Zmierzch cywilizacji męskiej" pochodzący ze zbioru artykułów z lat 1930-1935 w którym autorka pisze "Tak bym chciała być dobrego zdania o kobietach! Są zdolne, mają zdrową energię do życia. Cóż, kiedy wciąż jeszcze takie niedorosłe i takie tchórzliwe, takie nieporadne i takie posłuszne. Kiedy to minie? Za dziesięć lat? Za dwadzieścia? Dajcie znać, kiedy się będzie można z wami porozumieć."

Chcemy całego życia to rzetelny zbiór tekstów feministycznych z lat 1870-1939. Zawiera fragmenty tekstów i wystąpień dotyczących tej tematyki autorek bardziej i mniej znanych. Można się z postulatami zgłaszanymi przez ich autorki zgadzać lub nie, ale z pewnością warto je znać. Bo warto znać naszą historię, historię kobiet właśnie. Mnie osobiście najbardziej zapadł w pamięć...