Upadłe anioły, demony, wampiry tudzież inne przedziwne stworzenia nigdy do książek z nimi wplecionymi mnie nie przyciągały. Właściwie to już sama nie wiem, dlaczego sięgnęłam po kolejną typową młodzieżówkę, którą zamierzałam potraktować jako następną lekką książkę, po której głębszych wspomnień raczej posiadać nie będę, a tym samym przejdę do ambitniejszej literatury. Tym bardziej, gdy na okładce ujrzałam napis ogłaszający książkę "następczynią Harry'ego Pottera". Co jak co, ale po takich reklamach raczej odechciewa mi się zagłębiać się w treść książki, aniżeli sięgać po nią z wielkim entuzjazmem. Opinie czytelników zrobiły jednak swoje i takim sposobem książka wylądowała w moich rękach.

Karou to siedemnastoletnia mieszkanka Pragi, uczęszczająca do jednej z tamtejszych szkół plastycznych. Od jej rówieśników odróżnia ją jednak wiele - począwszy od długich włosów w kolorze lapis lazuli, ciała pokrytego bliznami, tatuaży z wizerunkiem oczu na dłoniach, na niesamowitej umiejętności posługiwania się kilkunastoma językami kończąc. Nikt jednak nie wie o jej "drugim życiu": wieczorami wykonuje zlecenia dla Dealera Marzeń, podróżując przy tym po całym świecie. Mimo że pełni on rolę jej opiekuna, dziewczyna cały czas próbuje odkryć, jakie tajemnice przed nią ukrywa, zastanawiając się przy tym nad sensem kolekcjonowania dla niego pewnych nietypowych przedmiotów. Do chwili gdy Karou spotyka Akivę, nieziemsko przystojnego anioła, który stanowi jej wroga, a których, mimo wszystko, zaczyna coś łączyć. Jaką przeszłość skrywa?

Z początku książka zrobiła na mnie naprawdę duże wrażenie - niebanalna fabuła, powoli rozkręcająca się akcja, niezwykle, jak na dzisiejsze młodzieżówki, plastyczny język oraz wprost genialnie wykreowani bohaterowie i idealnie oddany klimat Pragi. Jak na debiutancką książkę, to muszę pani Laini Taylor pogratulować talentu pisarskiego. Naprawdę. I gdyby nie dalsza akcja, to pozycja ta zawiera wszystko, co każda dobra powinna posiadać. Więc jeśli chodzi o to, to jestem zachwycona.

Wszystko było wspaniale, aż nie pojawił się Akiva. No dobra, przesadzam, nie chodzi mi o samo jego pojawienie się, wtedy książka dawała jeszcze radę. Jednak gdy ukazana została jego (i nie tylko jego) przeszłość, ogromnie ciężko było mi doczytać powieść do końca. Być może za sprawą jego właśnie - jak Karou polubiłam za jej charakter i umiejętność szybkiego podejmowania decyzji, tak Akivy znieść nie mogłam. Ale to pewnie coś ze mną nie tak - zwykle nie przepadam za ponad połową męskich bohaterów. Postanowiłam ją jednak doczytać z ciekawości, jak pani Taylor wybrnie z sytuacji i zakończy tom pierwszy. I tutaj znów muszę powtórzyć swój zachwyt nad jej talentem - wprost zmusza ono do kontynuacji trylogii.

Nie licząc wątku miłosnego i pewnych fragmentów książki, pozostała całość wypada całkiem nieźle. Autorka posiada niezwykły styl pisarski, który już od pierwszych stron zwrócił moją uwagę, lecz, choćby nie wiem jak bardzo się starała - miejsca Harry'ego Pottera w mojej wyobraźni nie zajmie. Jednak ta szczypta magii wpleciona w fabułę i zakończenie sprawiły, że będę rozglądać się za drugą częścią. Komu natomiast polecam? Wszystkim tym, którzy nie mówią stanowczego "nie" młodzieżówkom, a tym samym szukają czegoś niebanalnego, lecz wciągającego. Być może przypadnie Wam ona do gustu.

Upadłe anioły, demony, wampiry tudzież inne przedziwne stworzenia nigdy do książek z nimi wplecionymi mnie nie przyciągały. Właściwie to już sama nie wiem, dlaczego sięgnęłam po kolejną typową młodzieżówkę, którą zamierzałam potraktować jako następną lekką książkę, po której głębszych wspomnień raczej posiadać nie będę, a tym samym przejdę do ambitniejszej literatury. Tym...