Wiele osób tutaj uznało, że książka jest napisana dziwnym językiem, że jakoś tak trudno się do niej ustosunkować. Weźcie pod uwagę, że to kobieta, która swoją edukację zakończyła na poziomie szkoły podstawowej. Nie uwierzę, że książkę napisała sama bez niczyjej pomocy. Prędzej uwierzę, że powstała ona na podstawie jej opowiadań prawdopodobnie nagrywanych. A potem jakiś ghostwriter spisał to w formie książki. Uważam, że bardzo dobrze, że osoba odpowiedzialna za złożenie jej relacji w całość pozostała przy języku jakim posługuje się Danuta Wałęsa. Gdyby styl wypowiedzi został za bardzo "ugłaskany" to powiem szczerze, że poczułabym się oszukana.

Wracając do treści: książka jest napisana ewidentnie z punktu widzenia Danuty Wałęsy (przecież tak chyba we wspomnieniach powinno być), zatem zarzuty że jest odrealniona, zakłamana i nieprawdziwa uważam za bezzasadne. To, że Pani Danuta widzi swoje życie inaczej niż inne osoby, jest, wydaje mi się, naturalne. Tak samo, że nie dostrzega momentami, że tak naprawdę w latach kiedy Wałęsa zaczynał swoją karierę/walkę/politykę była ona osobą, którą w porównaniu z resztą społeczeństwa można by uznać za uprzywilejowaną (mieszkanie, samochód, pomoc innych osób w zajmowaniu się dziećmi). Jej odczucia co do jej pozycji i sytuacji zarówno materialnej jak i emocjonalnej pozostają jej odczuciami, i tak też ową relację należy traktować, nawet jeżeli komuś przysłowiowy "nóż w kieszeni się otwiera" na jej wspomnienia jak wtedy było im ciężko.
Książka jest dobrze skonstruowana, dobrze napisana (również językowo), łatwo się ją czyta, ale w żadnym wypadku nie należy jej traktować jako obiektywnej prawdy historycznej. Po pierwsze dlatego, że albo Pani Wałęsowa o wielu rzeczach nie wiedziała, albo nie chciała wiedzieć, albo wolała je przemilczeć. Po drugie dlatego, że dużą część tej książki stanowią przemyślenia dotyczące jej sfery emocjonalnej, a nie kwestii historycznych.

Wiele osób tutaj uznało, że książka jest napisana dziwnym językiem, że jakoś tak trudno się do niej ustosunkować. Weźcie pod uwagę, że to kobieta, która swoją edukację zakończyła na poziomie szkoły podstawowej. Nie uwierzę, że książkę napisała sama bez niczyjej pomocy. Prędzej uwierzę, że powstała ona na podstawie jej opowiadań prawdopodobnie nagrywanych. A potem jakiś...