Serafina podczas wakacji postanawia, że musi schudnąć. Początkowo stasuje niewielką dietę, unikając chipsów czy słodyczy, ale po kilku tygodniach zaczyna opuszczać podstawowe posiłki. Poznaje nową sąsiadkę, Ernestine, i się z nią zaprzyjaźnia, niestety kosztem jej starego przyjaciela Mosesa. Po pewnym czasie Serafina mija granicę 55 kilogramów, którą chciała osiągnąć i odchudza się dalej. Teraz myśli już tylko o tym co i ile zjadła. Wszystko zaczyna się komplikować, ale Serafina nie potrafi się już zatrzymać.
Kiedy przeczytałam kawałek opisu książki mówiący : „Serafine waży 64 kilogramy..”, pomyślałam że nic złego się nie stanie jeśli dziewczyna zacznie się delikatnie odchudzać, ale z każdą kolejną stroną można było przewidzieć, że to nie skończy się na 55 czy 50 kilogramach. Serafina odchudza się coraz bardziej intensywnie. Zaczyna ćwiczyć i brać tabletki na odchudzanie. Nie zauważa tego, że odpycha wszystkich ludzi dookoła. Zaczyna nienawidzić swoją mamę, która zmusza ją do jedzenia, przestaje odwiedzać Ernestine nie wspominając już o Mosesie, z którym zerwała kontakt już na początku diety. Na pewno nie pomaga jej fakt, że ojciec zdradził jej mamę z jakąś Włoszką i wszystko staje się coraz trudniejsze.
„Powietrze na śniadanie” jest napisane w pierwszej osobie. Możemy dokładnie zobaczyć co sądzi o sobie główna bohaterka. Autorka tak dokładnie i realistycznie opisuje uczucia, że można idealnie wczuć się w sytuacje bohaterki. Wszystkie wydarzenia są bardzo realne i prawdziwe. W pewnym momencie czytelnik naprawdę zaczyna się denerwować co wydarzy się dalej. Serafina w ogóle nie widzi tego co sobie robi. W pewnym momencie dziewczyna waży 40 kilogramów, a mimo to nadal zawzięcie ćwiczy i się głoduje. Książka niesamowicie gra na emocjach i trafia do serca.
„Powietrze na sniadanie” pokazuje jak szybko i niepostrzeżenie odchudzanie może stać się obsesją i chorobą. Myślałam, że książka nie wywrze na mnie żadnego wrażenia, ale stało się wręcz odwrotnie. Przeczytałam ją w trzy godziny, nie odrywając oczy on literek, aż w końcu doszłam do ostatniej strony. Książka powoduje, że po jej odłożeniu jeszcze długo myśli się o tym co się tam wydażyło.
Polecam każdemu, bo książka naprawdę jest warta przeczytania przez tych młodych i tych starszych, przez chłopców i dziewczyny. Mimo swojej niewielkiej objętości zawiera w sobie mnóstwo prawdy.

zapraszam na http://krainatysiacaksiag.blogspot.com/2013/07/powietrze-na-sniadanie-jana-frey.html

Serafina podczas wakacji postanawia, że musi schudnąć. Początkowo stasuje niewielką dietę, unikając chipsów czy słodyczy, ale po kilku tygodniach zaczyna opuszczać podstawowe posiłki. Poznaje nową sąsiadkę, Ernestine, i się z nią zaprzyjaźnia, niestety kosztem jej starego przyjaciela Mosesa. Po pewnym czasie Serafina mija granicę 55 kilogramów, którą chciała osiągnąć i...