Ulubione potrawy mojego ulubionego komisarza. W weneckiej serii Donny Leon posiłki Brunettiego w gronie rodziny lub przyjaciół i współpracowników odgrywają ważną rolę. Są przyjemnym przerywnikiem od śledztwa, lub tego śledztwa częścią. Sama się zdziwiłam, że Brunetti tyle jadł i jeszcze się ruszał...To nie jest tylko książka kucharska. Przepisy przeplatane są fragmentami książek Donny Leon, w których komisarz je opisane potrawy oraz opowieściami autorek o produktach z których się je robi. O miejscach ich pochodzenia, o ludziach, którzy je uprawiają/łowią/ hodują. Jest też złośliwo- ironiczne wspomnienie Donny Leon z irlandzkiej kuchni, którą raczyła ją matka... Donna Leon napisała tę książkę na prośbę czytelników, którzy, w przeciwieństwie do Włochów uważają posiłki Brunettiego za niebywale wykwintne i wystawne. „Wkrótce te komentarze zaczęły się mnożyć i było wyraźnie widać, że pochodzą niemal wyłącznie od czytelników z krajów o kulturze kulinarnej- jakby to powiedzieć najbardziej delikatnie- daleko odbiegającej od włoskiej”." Włosi uważają, ze jedzenie służy zdrowiu, oczywiście dobre jedzenie, złe bowiem może zaszkodzić". Sama kilka przepisów wypróbuję, ale najpierw sprawdzę je w internecie, bo gdy przeczytałam, ze mięso mielone z przecierem pomidorowym autorki każą dusić 2 godziny (!), to straciłam zaufanie do ich wiarygodności. Na końcu jest skorowidz i można znaleźć potrawy z ryb, owoców morza, warzyw, makaronu, mięsa, risotta, desery, wedle potrzeby.
Chciałabym jeszcze, żeby podobną książkę wydał Andrea Camillieri- o potrawach mojego drugiego ulubionego komisarza- Montalbano.

Ulubione potrawy mojego ulubionego komisarza. W weneckiej serii Donny Leon posiłki Brunettiego w gronie rodziny lub przyjaciół i współpracowników odgrywają ważną rolę. Są przyjemnym przerywnikiem od śledztwa, lub tego śledztwa częścią. Sama się zdziwiłam, że Brunetti tyle jadł i jeszcze się ruszał...To nie jest tylko książka kucharska. Przepisy przeplatane są...