Książkę zaczęłam czytać trochę pod przymusem, niż z wyboru (pewnie bym po nią nie sięgnęła, choćby dlatego, że jak na okładce jest napisane, że książka jest tak dobra jak... i tu tytuły bestsellerów- to mnie odrzuca z automatu)- przyjaciółka wręczyła mi ją, mówiąc jak bardzo ją wciągnęła, a że spędzałyśmy akurat kilka dni razem, to głupio było nie zerknąć choćby na pierwszy rozdział ;) I nie żałuję. Nie powiem, że jestem powalona i rozłożona na łopatki, jak np. po (wspominanych na okładce z resztą) "Igrzyskach śmierci"- które nasuwają się jako porównanie jako jeden z lepszych utworów obecnie modnego nurtu antyutopijnego, więc do nich będę czasem porównywać "Enklawę"; ale mimo to książkę czyta się łatwo, szybko i przyjemnie. Z resztą, czasem fajnie przeczytać coś mniej obciążającego psychicznie, czysto rozrywkowego- utwór, z bohaterami którego człowiek nie zżywa się tak mocno.

Ogółem bardzo podoba mi się moda na postapokaliptyczne książki, zawsze jestem ciekawa cóż to nowego autor wymyślił. W przypadku "Enklawy" mam mnóstwo pytań, pełno jest niedomówień co do świata, w którym przyszło żyć bohaterom- ale liczę na to, że autorka w następnych tomach powie nam coś więcej.
Sporo ludzi narzeka na to niedopracowanie, czy też na naiwność głównej bohaterki, ale ja mimo wszystko całkiem to kupuję- wszak akcja jest (niestety z resztą) z jej punktu widzenia, a cóż owa dziewczyna w ogóle wie? Wychowywana pod ziemią, sztywno kierowana, nie znająca prawdziwego świata? Mimo to trudno jej nie polubić, jest odważna i waleczna, ale ma też kochające serce- może przypominać Katniss, ale jednocześnie szczerze mówiąc ja nie miałam w trakcie czytania ani jednego momentu, w którym przyszłaby mi na myśl bohaterka "Igrzysk"- ich sytuacje dość znacząco się różnią (a ponadto Karo ma dużo większy kontakt ze swoimi uczuciami, niż Katniss :D ). Cień zupełnie nie przypomina mi Peety, jest dużo bardziej zagadkowy i skomplikowany, tajemniczy. Wspomnę jeszcze o Stalkerze, który jest zaiste interesującą postacią z potencjałem- czasem się zastanawiałam, czy nie wolałabym, aby Karo jego wybrała.

Wadą książki było dla mnie takie trochę przeskakiwanie akcji, albo traktowanie jej "z grubsza", autorka czasami wyraźnie robiła uniki z opisami, sporo też było cudownych przypadków, które ratowały życie bohaterce, ale nie jest to coś, co byłoby dla mnie nieznośne czy mocno irytujące.

Jest tak wiele pytań, które mam na końcu palców i mam nadzieję, że większość z nich uzyska odpowiedź w kolejnych tomach. Ogólnie jestem niesamowicie ciekawa życia w nowym miejscu oraz- przede wszystkim- rozwiązania całości sytuacji, bo muszę przyznać, że nie jest ono dla mnie oczywiste.

Reasumując- moim zdaniem książka jest wciągająca, akcja przemyślana (nie wiem czy czytaliście z jakich pomocy "naukowych" korzystała autorka)- choć nie bez wad technicznych, bohaterowie ciekawi, choć dość szablonowi, romans bardzo subtelny, język i sposób wypowiedzi przyjemny w odbiorze. Czekam niecierpliwie na "Outpost".

Książkę zaczęłam czytać trochę pod przymusem, niż z wyboru (pewnie bym po nią nie sięgnęła, choćby dlatego, że jak na okładce jest napisane, że książka jest tak dobra jak... i tu tytuły bestsellerów- to mnie odrzuca z automatu)- przyjaciółka wręczyła mi ją, mówiąc jak bardzo ją wciągnęła, a że spędzałyśmy akurat kilka dni razem, to głupio było nie zerknąć choćby na pierwszy...