Garet na pierwszy rzut oka jest zwykłą dziewczyną, której ojciec zaciągnął olbrzymie długi na kilka milionów dolarów. Pewnego dnia, po niezbyt udanej rozmowie z prawnikiem, otrzymuje od tajemniczego właściciela antykwariatu zadnie – ma otworzyć srebną puszkę. W momencie, gdy wieko zostaje odchylone, nic już nie będzie takie same. Puszka Pandory została otwarta i całe zło świata wyszło na zewnątrz, siejąc strach i grozę, pośród niczego niespodziewających się mieszkańcach miasta. Garet przy pomocy niezwykłych istot będzie starała się odnaleźć skradzioną puszkę przed upływem siedmiu dni. Czy zdąży na czas i zdoła ochronić ludzi oraz magiczne istoty przed zagładą?

Historię poznajemy z punktu widzenia głównej bohaterki, pełniącej rolę narratora tej powieści. Prócz sławnego wątku mitologicznego pod postacią Puszki Pandory, czytelnik zostanie zapoznany z niezwykłymi istotami znanymi z legend i książek np. „Snu Nocy Letniej” Szekspira. Jednak los głównej bohaterki połączy się przede wszystkim z czterystuletnim wampirem, który nie wydaje się odpowiednim partnerem dla niej, zważywszy na fakt, że był ukochanym jej prababki. Wątek miłosny nie jest tak naprawdę najważniejszy w tym utworze. Pełni jedynie rolę urozmaicenia przygód głównej bohaterki i z pewnością nie usatysfakcjonuje osób czekających na wielką historię miłosną.

Język zastosowany przez autorkę jest prosty i łatwy w odbiorze, dzięki czemu pozycję czyta się bez większych problemów, jednak nie mogę powiedzieć, że opisywana historia wciągnęła mnie na długie godziny i wzbudziła we mnie jakiekolwiek emocje. Nie udało mi się nawet utworzyć więzi z główną bohaterką czy innymi postaciami; byli mi całkowicie obojętni. Postać Garet jest typowym przykładem motywu „od zera do bohatera”. Przy pomocy magicznych istot, z niczego nie świadomej dziewczyny, powoli staje się posiadającą moce strażnicą, która jako jedyna jest w stanie uchronić świat przed nadejściem prawdziwego chaosu.

„Królestwo czarnego łabędzia” jest pierwszym tomem serii, która na razie, niczym specjalnym nie zachwyca, jednak patrząc na tak piękną szatę graficzną, przepięknie ozdobione rozdziały, czuję ogromny żal, że nie otrzymałam zapierającego dech w piersiach dzieła, a jedynie lekką, niezobowiązującą lekturę, która nie pozostawiła żadnego śladu w moim sercu. Zatem, komu mogę ją polecić? Przede wszystkim osobom, którym nie przeszkadzają przeciętne historie, jednak, czy właśnie to chcemy otrzymać wydając nie małą sumę pieniędzy na taką pozycje?

Garet na pierwszy rzut oka jest zwykłą dziewczyną, której ojciec zaciągnął olbrzymie długi na kilka milionów dolarów. Pewnego dnia, po niezbyt udanej rozmowie z prawnikiem, otrzymuje od tajemniczego właściciela antykwariatu zadnie – ma otworzyć srebną puszkę. W momencie, gdy wieko zostaje odchylone, nic już nie będzie takie same. Puszka Pandory została otwarta i całe zło...