Świetny zbiór, książka wydana przez Julię Hartwig, gdy miała 81 lat (żyła 96). Do wielokrotnego czytania, więc nie silę się nawet na recenzję. Oto próbka tej poezji:

Odwiedziny (s. 20)
(Janowi Lebensteinowi i Zbigniewowi Herbertowi)

(...)
Widziałam was na ulicy Rivoli nocą
zmagających się z sobą jak dwa niedźwiadki upojone winem,
a potem nawołujących się na pożegnanie
z dwu pustych ulic przez jezdnię. To chcę pamiętać,
a nie udrękę choroby i dzielność przemilczania bólu.
(...)
Czy nas kochacie? Czy się z nas modlicie?
Kto komu zadaje to pytanie?

Jestem tam znów (s. 48)

(...)

Złe wróżki płyną łodzią
odliczając wiosłami czas
zrywa się nagła burza
i ulewny deszcz zmywa to co przeszło
zawsze teraźniejszy
i nieciekawy śladów

* (s. 86)

Zaśmiałam się. Przyznaję, nie był to dobry śmiech.
Ale co powiedzieć na takie zdanie młodego poety:
"Czuję żywotność moich wierszy i jestem świadomy ich znaczenia dla kultury".

Świetny zbiór, książka wydana przez Julię Hartwig, gdy miała 81 lat (żyła 96). Do wielokrotnego czytania, więc nie silę się nawet na recenzję. Oto próbka tej poezji:

Odwiedziny (s. 20)
(Janowi Lebensteinowi i Zbigniewowi Herbertowi)

(...)
Widziałam was na ulicy Rivoli nocą
zmagających się z sobą jak dwa niedźwiadki upojone winem,
a potem nawołujących się na pożegnanie
z...

Pisana generalnie przejrzystym i prostym językiem poezja, która potrafi w jednym momencie zapodać taki zlepek wyrazów, że dumasz nad nim bez końca. To spora umiejętność, która kojarzy mi się z późnym Miłoszem. Sporo tu refleksów pamięci, wspomnień znanych postaci historycznych, odtwarzanie przeszłości i dowodów wielkiej erudycji autorki, a jednocześnie błogi, naprawdę błogi spokój

Pisana generalnie przejrzystym i prostym językiem poezja, która potrafi w jednym momencie zapodać taki zlepek wyrazów, że dumasz nad nim bez końca. To spora umiejętność, która kojarzy mi się z późnym Miłoszem. Sporo tu refleksów pamięci, wspomnień znanych postaci historycznych, odtwarzanie przeszłości i dowodów wielkiej erudycji autorki, a jednocześnie błogi, naprawdę błogi...

Kolejne w pełni zasłużone dziesięć gwiazdek przy tomiku Pani Hartwig.

Za:
- piękne przedstawianie przemijania.
- kolejne wizyty w muzeach
- spotkania z wielkimi artystami i ukazanie ich człowieczeństwa
- opowieści rodzinne, których subtelność mnie tak ujmuje
- niezwykłe impresje z podróży
- "Błyski" z całą ich różnorodnością i trafnością spostrzeżeń

Kolejne w pełni zasłużone dziesięć gwiazdek przy tomiku Pani Hartwig.

Za:
- piękne przedstawianie przemijania.
- kolejne wizyty w muzeach
- spotkania z wielkimi artystami i ukazanie ich człowieczeństwa
- opowieści rodzinne, których subtelność mnie tak ujmuje
- niezwykłe impresje z podróży
- "Błyski" z całą ich różnorodnością i trafnością spostrzeżeń