Na początku myślałem o wystawieniu lepszej oceny niż pierwszej części (jest Egipt! Wow!), lecz w miarę czytania odszedłem od tego pomysłu. Tytuł kompletnie nieadekwatny do treści, bo fabuła jest o poszukiwaniu tajemniczej Nieistniejącej Komnaty, a nie jakimś antykwariacie, który nie ma żadnego znaczenia fabularnego i pojawia się tylko na 3 kartki. Czyżby chwyt marketingowi i próba wożenia się na popularności "Neverending story"? Językowo też jest gorzej niż w jedynce. Odnosiłem wrażenie, że autor ma pomysł na fabułę, lecz nie wie jak to przelać na papier, więc pisał głupoty i walił powtórzenia, czasem takie same zdania występujące ledwo stronę wcześniej. Niektóre wątki nie wiadomo po co się pojawiły, jak wysyłka chłopców z papirusami czy obecność faraona w mieście. Historia jest spokojna, motywy typowe jak w przygotówce o pradawnym Egipcie, tyle że w łagodnej formie, bo dla dzieci: zagadki, przesuwające się mechanizmy, mumie, szkielety, węże, tajne przejścia, posągi.

Na początku myślałem o wystawieniu lepszej oceny niż pierwszej części (jest Egipt! Wow!), lecz w miarę czytania odszedłem od tego pomysłu. Tytuł kompletnie nieadekwatny do treści, bo fabuła jest o poszukiwaniu tajemniczej Nieistniejącej Komnaty, a nie jakimś antykwariacie, który nie ma żadnego znaczenia fabularnego i pojawia się tylko na 3 kartki. Czyżby chwyt marketingowi...