Drugi akapit - wtf?

Drugi akapit - wtf?

Chodziło o to, że nic dziwnego nie ma w tym, że bohatera wyobrażamy sobie w najoczywistszy dla nas sposób. Dziwnym może być natomiast to, że autor określa kluczową cechę bohatera (kolor skóry) dopiero w połowie książki.

Ale tak jak napisałem, określenie "przejaw rasizmu" jest wyolbrzymieniem, tak jak wyolbrzymieniem jest sytuacja, którą opisała autorka tekstu, pod którym piszemy.

Chodziło o to, że nic dziwnego nie ma w tym, że bohatera wyobrażamy sobie w najoczywistszy dla nas sposób. Dziwnym może być natomiast to, że autor określa kluczową cechę bohatera (kolor skóry) dopiero w połowie książki.

Ale tak jak napisałem, określenie "przejaw rasizmu" jest wyolbrzymieniem, tak jak wyolbrzymieniem jest sytuacja, którą opisała autorka tekstu, pod którym...

Ale gdyby bohater był biały, to czy kolor skóry wciąż pozostawałby cechą kluczową? Albo jeśli autor to czarny mieszkający wśród czarnych, to czy też miałby obowiązek wyszczególnienia na pierwszej stronie tej jakże kluczowej cechy? Bardzo pokrętne to rozumowanie, stąd wtf.

Ale gdyby bohater był biały, to czy kolor skóry wciąż pozostawałby cechą kluczową? Albo jeśli autor to czarny mieszkający wśród czarnych, to czy też miałby obowiązek wyszczególnienia na pierwszej stronie tej jakże kluczowej cechy? Bardzo pokrętne to rozumowanie, stąd wtf.

Ejże, ale pisałem wcześniej o uwzględnianiu kontekstu, podając przykład bohaterów Murakamiego - ewidentnie Japończyków. I napisałem, że w tych przypadkach wątpliwości co do wyobrażeń bohaterów nie mam.

A to czy rozumowanie jest pokrętne, czy nie, zależeć będzie od książki, o której pisała autorka tekstu. A raczej od pisarza, który tę książkę napisał.
Jeśli spojrzymy na książki w Polsce wydawane, musimy przyznać, że dosyć niewielu mamy na rynku czarnoskórych autorów. Przez to właśnie znów wybrałem wyjście najbardziej prawdopodobne - i uznałem że pisarz porusza się w "naszym" kręgu kulturowym.

Poza tym pokładam głęboką wiarę w autorce artykułu i uznaję z góry, że gdyby kontekst pisarza był OCZYWISTY (jak napisałeś), ona wcale nie byłaby zaskoczona czarnym kolorem skóry bohatera. Tak jak ja nie jestem zaskoczony skośnymi oczami bohaterów Mo Yana, albo wspomnianego wcześniej Murakamiego (ten ostatni z resztą w opisie bohaterów od razu uwzględnia takie rzeczy pisząc np "Anglik", "Europejczyk", "czarnoskóry").


Myślę zatem, że moje rozumowanie wcale pokrętne nie jest. Czarnoskórych pisarzy u nas jak na lekarstwo, a trafienie na któregoś pewnie automatycznie skutkuje zmianą wyobrażeń. Pokrętne jest natomiast to Twoje, Mateuszu "wtf" - ewidentne jak dla mnie czepialstwo ;)

pozdrawiam!

Ejże, ale pisałem wcześniej o uwzględnianiu kontekstu, podając przykład bohaterów Murakamiego - ewidentnie Japończyków. I napisałem, że w tych przypadkach wątpliwości co do wyobrażeń bohaterów nie mam.

A to czy rozumowanie jest pokrętne, czy nie, zależeć będzie od książki, o której pisała autorka tekstu. A raczej od pisarza, który tę książkę napisał.
Jeśli spojrzymy na...

@Mateuszu Drogi:)
wtf - że odpowiem Twoją stylistyką. Nie rozumiem skąd taka a nie inna Twoja interpretacja akapitu Tivruski'ego. Ja odebrałem akapit (chyba jednak trzeci) dokładnie tak jak napisał Tivrusky i nijak nie mogę odnaleźć w tym co napisałeś związku z tekstem T. Zatem i nie dostrzegam w nim "pokrętnego rozumowania". Ale to jest dyskusja "o pryszczach" i proponuję jej nie rozwijać.
Serdecznie i z nieustającą sympatią:
Kaliber48

@Tivrusky Drogi:)
Zgadzam się z tym co napisałeś, no może poza końcówką bo nie lubię podszczypywania i proszę "Cię nie idź tą drogą"

A tak w ogóle Chłopki o co się spieramy?:):):):)

@Mateuszu Drogi:)
wtf - że odpowiem Twoją stylistyką. Nie rozumiem skąd taka a nie inna Twoja interpretacja akapitu Tivruski'ego. Ja odebrałem akapit (chyba jednak trzeci) dokładnie tak jak napisał Tivrusky i nijak nie mogę odnaleźć w tym co napisałeś związku z tekstem T. Zatem i nie dostrzegam w nim "pokrętnego rozumowania". Ale to jest dyskusja "o pryszczach" i proponuję...

Tam nie było podszczypywania, a jeśli nawet, to bez jakiegoś negatywnego tła czy złości, z uśmiechem raczej. Poza tym takie pospieranie się to też w pewnym sensie gimnastyka, więc i tak wyjdzie nam to na zdrowie pewnie (oby) :)

Pozdrawiam!

Tam nie było podszczypywania, a jeśli nawet, to bez jakiegoś negatywnego tła czy złości, z uśmiechem raczej. Poza tym takie pospieranie się to też w pewnym sensie gimnastyka, więc i tak wyjdzie nam to na zdrowie pewnie (oby) :)

Pozdrawiam!

Późne pojawienie się wskazówki, że bohater był jednak murzynem, może być nie tyle objawem rasizmu co błędu warsztatowego. Wcześniejsza sugestia o kolorze skóry mogła też teoretycznie wylecieć w toku edycji i ktoś to przegapił.

Najgorszą możliwością byłoby takie wtrącenie o kolorze skóry, które właściwie nic w fabule nie zmienia, a jest tylko objawem zarazy zwanej poprawnością polityczną.

Gdy nie ma to fabularnego uzasadnienia to kolor skóry, właściwie można pominąć i każdy sobie podstawi takiego bohatera jaki w jego części świata jest standardem.

Późne pojawienie się wskazówki, że bohater był jednak murzynem, może być nie tyle objawem rasizmu co błędu warsztatowego. Wcześniejsza sugestia o kolorze skóry mogła też teoretycznie wylecieć w toku edycji i ktoś to przegapił.

Najgorszą możliwością byłoby takie wtrącenie o kolorze skóry, które właściwie nic w fabule nie zmienia, a jest tylko objawem zarazy zwanej...

Ha, to tak na zakończenie tej wymiany zdań mogę wam polecić kilka książek poruszających kwestię rasizmu, spłodzonych przez czarnoskórych autorów. Uważam, że naprawdę ciekawie o tym temacie pisali James Baldwin (Inny kraj[bookLink]65807|Inny kraj[/bookLink] czy Na spotkanie człowieka[bookLink]176644|Na spotkanie człowieka[/bookLink]), Ralph Ellison (Niewidzialny człowiek[bookLink]50692|Niewidzialny człowiek[/bookLink]) oraz Richard Wright (Syn swego kraju[bookLink]66782|Syn swego kraju[/bookLink] oraz Długi sen[bookLink]66773|Długi sen[/bookLink]).

Ha, to tak na zakończenie tej wymiany zdań mogę wam polecić kilka książek poruszających kwestię rasizmu, spłodzonych przez czarnoskórych autorów. Uważam, że naprawdę ciekawie o tym temacie pisali James Baldwin (Inny kraj[bookLink]65807|Inny kraj[/bookLink] czy Na spotkanie człowieka[bookLink]176644|Na spotkanie człowieka[/bookLink]), Ralph Ellison (Niewidzialny człowiek...

Może rzeczywiście opacznie zinterpretowałem Twoją wypowiedź. Jakoś tak ją sformułowałeś niefortunnie. W każdym razie zwracam honor. I myślę sobie, że autorka artykułu mogła podać tytuł książki i wtedy nie byłoby żadnych niedomówień.

Może rzeczywiście opacznie zinterpretowałem Twoją wypowiedź. Jakoś tak ją sformułowałeś niefortunnie. W każdym razie zwracam honor. I myślę sobie, że autorka artykułu mogła podać tytuł książki i wtedy nie byłoby żadnych niedomówień.

@Ambrose,
Jamesa Baldwina bym jednak laikowi nie polecał.
Facet miał przede wszystkim problem ze swoją orientacją seksualną, a raczej z oznajmieniem światu, że jest gejem. Natomiast nie bardzo rozumiem jego wywody dotyczące Afroamerykanów. On, inteligencik z bańką w nosie, był wiele razy zniesmaczony zachowaniami i nawykami prostych ludzi. Że niby każdy powinien znać dzieła tego i tego, muzykę klasyczną tego i tego itp. Baldwin nie umiał, a może nie chciał, wejść w skórę szarego Afroamerykanina. Mądrzył się niesamowicie.
Nie, Baldwina nie polecajmy :)

@Ambrose,
Jamesa Baldwina bym jednak laikowi nie polecał.
Facet miał przede wszystkim problem ze swoją orientacją seksualną, a raczej z oznajmieniem światu, że jest gejem. Natomiast nie bardzo rozumiem jego wywody dotyczące Afroamerykanów. On, inteligencik z bańką w nosie, był wiele razy zniesmaczony zachowaniami i nawykami prostych ludzi. Że niby każdy powinien znać dzieła...