-
ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać258
-
Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
-
Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
-
ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński9
Cytaty z tagiem "szkło" [23]
[ + Dodaj cytat]Kimkolwiek jesteś, mężczyzną czy kobietą, osobą silną czy słabą, zdrową czy chorą... Wszystkie te rzeczy liczą się mniej niż to, co masz w sercu. Jeśli masz duszę wojownika, jesteś wojownikiem. Te inne rzeczy to szkło, które otacza lampę, a ty jesteś światłem w środku. Właśnie w to wierzę.
Parapet zasłany był odłamkami szkła, na białej farbie jaskrawo odcinały się czerwone smugi i ciapki. Podobne ciapki ciągnęły się sznureczkiem po podłodze aż do moich bosych stóp. Tknięta intuicją, uniosłam do światła prawą rękę, nadal ściskającą tłuczek bojowy, i powiedziałam z uczuciem:
– O kurwa mać…
Czasami szkło skrzy się mocniej od brylantów, bo bardziej musi się wykazać.
...a ten znał podstawową alchemię podeszłego wieku: nie przemiana ołowiu w złoto, ale kości w szkło.
Zobaczyłam siebie z tych ostatnich lat: unoszący się bezładnie w powietrzu latawiec z urwanym sznurkiem, którego nikt nie trzymał w dłoni. Kruchy sznurek pokrywały dodatkowo kawałki szkła, gotowe zranić każdego, kto tylko go dotknie. Unosiłam się bez celu, czasami zbliżając się zbytnio do niebezpieczeństwa [..] Ale był przy mnie Kai, mój Kai. Trzymając mnie i nie zważając na szkło, zatrzymał mój bezładny taniec na wietrze. Ściągnął mnie z nieba i sprowadził z powrotem na ziemię.
Śliczny był ten ogieniek w pierścionku. Poruszyła palcami, żeby odrobinę zmienił położenie. Strasznie lubiła tak łowić światło. Kusiły ją lusterka, krawędzie kieliszków, dna szklanek, skuwki długopisów i wiecznych piór.
Raz płyn winny w butelkach śpiewał głosem takim:
Pieśń światła, pieśń braterstwa niosą moje ciecze,
W swojem szklanem więzieniu pod czerwonym lakiem
Dla cię wydziedziczony, luby mi człowiecze!
Życie jest wspaniałe jak diament, ale kruche jak szkło okienne.
Promieniowanie ultrafioletowe jest przez zwykłe szkło pochłaniane praktycznie w całości. Gdybyśmy zatem widzieli w ultrafiolecie, nasze okna mogłyby być równie dobrze wykonane z cegły. (s. 248).
W oknie smutna kobieta usiłuje uśmiechem wydostać się ze szkła.
[Kościół nie ludzką ręką uczyniony: Zamknąć je]
s.246.