-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik230
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant13
Cytaty z tagiem "poświęcenie" [388]
[ + Dodaj cytat]Czasami trzeba poświęcić rękę, żeby ocalić organizm. Sukces wymaga poświęceń.
Powinieneś pamiętać o przeszłości. O tym, kim jesteś. to dzięki temu masz w sobie dobroć. Łatwo można ją stracić, ale odzyskać... Nie zabijaj w sobie tego, co najlepsze.
Wyłączyłam rozum, a otworzyłam serce. Czasami należy tak zrobić, by nie ominąć szczęścia na prostej drodze.
[...] miałam wrażenie, że ich wszystkich znałam osobiście, tych nauczycieli czy inżynierów, czy urzędników nowosądeckich, co odeszli, nie doczekawszy się Tej, za którą tak słodko im było i chwalebnie umierać. Będzie musiała być bardzo szczęśliwa i społecznie moralna ta przyszła Polska, tak brzemiennymi ofiarami okupiona.
Szczęście może być zatem definiowane, przynajmniej częściowo, jako owoc pragnienia i zdolności poświęcenia tego, czego chcemy t e r a z, dla tego, czego chcemy ostatecznie.
A gdyby nawet? Czego masz się obawiać? Tyś chory, bo pracowałeś ponad siły i znużyłeś się, a to oznacza, żeś poświęcił swoje zdrowie idei i bliski już czas, gdy nawet życie złożysz jej ofierze. Cóż lepszego może cię spotkać? To jest coś, ku czemu na ogół dążą wszystkie utalentowane, szlachetne natury.
Jemu chodzi wyłącznie o przetrwanie, ojczyzną się nie przejmuje.... Ani Francja, ani Anglia, ani Niemcy, żadni generałowie, prezydenci, królowie ani kajzerzy nie zasługują na takie poświęcenie.
O tanią wielkoduszność zawsze łatwo, nawet życie poświęcić - to także łatwe, bo tu tylko krew kipi i nadmiar sił, okrutnie pragnie się piękna! Otóż nie, weźmy wielkoduszny czyn niełatwy, cichy, bez rozgłosu, bez blasku, ocierający się o potwarz, taki, gdzie dużo ofiarności, a mało sławy, kiedy porządnego człowieka wszyscy mają za łotra, chociaż jest najuczciwszy w świecie - ano spróbujcie spełnić taki czyn; nie, zrezygnujecie!
-Miałaś rację. Moje i twoje życie były zupełnie inne. Żebyśmy oboje mogli stworzyć wspólne, coś musiało się zmienić. Nie mogłem zmienić świata. I nie chciałem niczego zmieniać w tobie, Wydawało się jednak oczywiste, że to ja muszę się zmienić na lepsze.