Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik254
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Alina Motycka
Źródło: https://sklep.eneteia.pl/img/m/53-large_default.jpg
13
6,4/10
Pisze książki: filozofia, etyka, nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.)
Kieruje Zakładem Teorii Poznania i Filozofii Nauki w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. W swoich publikacjach rozwija filozoficzną problematykę z zakresu epistemologii, filozofii nauki, metodologii. Od kilkunastu lat prowadzi poświęcone tej problematyce ogólnopolskie seminarium dla pracowników naukowych i doktorantów. Autorka książek: Relatywistyczna wizja nauki. Analiza krytyczna koncepcji nauki T.S. Kuhna i S.E. Toulmina (1980); Relatywistyczna wizja nauki. Wprowadzenie: filozoficzny spór o naukę (1984); Ideał racjonalności (1986); Główny problem epistemologiczny filozofii nauki (1990); Nauka a nieświadomość (1998). Jest inicjatorem i redaktorem serii wydawniczej Phoenix – Filozoficzne problemy wiedzy (Wyd. IFiS PAN),w której ukazały się: t. 1: Wiedza a podmiotowość (1998); t. 2: Wiedza a założeniowość (1999); t. 3: Wiedza a wartości (2001); t. 4: Wiedza a uczucia (2003); t. 5: Wiedza a prawda (2005). Jest współredaktorem prac zbiorowych: Nieświadomość jako kategoria filozoficzna (2000); Fenomen Junga (2002); Symbole Europy (2004); Spotkania platońskie (2004). Jest inicjatorem i organizatorem serii ogólnopolskich debat filozoficznych, których materiały w formie bloków tematycznych publikowane są w czasopismach specjalistycznych: „Kontekst odkrycia w nauce” (Zagadnienia Naukoznawstwa 1996, nr 3); „Filozofia nauki – jaka i dlaczego?” (Edukacja Filozoficzna 1997, nr 24); „Scjentyzm wczoraj i dziś” (Zagadnienia Naukoznawstwa 2000, nr 2); „Filozofia a arbitralność” (Przegląd Filozoficzny 2000, nr 2); „Źródła i inspiracje postmodernizmu” (Zagadnienia Naukoznawstwa 2001, nr 2); „Podmiotowe wymiary nauki” (Zagadnienia Naukoznawstwa, 2004, nr 2). Prowadzone seminaria ogólnopolskie dla pracowników naukowych i doktorantów: Kontekst odkrycia w dziejach dziedziny nauki (w latach 1995-2002); Filozoficzne problemy podstaw wiedzy (od października 2002). Współpracuje z redakcjami kwartalników: Przegląd Filozoficzny, Zagadnienia Naukoznawstwa, ALBO albo. Problemy psychologii i kultury.
6,4/10średnia ocena książek autora
8 przeczytało książki autora
17 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Człowiek wewnętrzny a episteme. zbiór rozpraw i szkiców filozoficznych o nauce
Alina Motycka
8,0 z 1 ocen
3 czytelników 1 opinia
2010
Ideał racjonalności. Szkice o filozoficznych rozdrożach nauki.
Alina Motycka
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
1986
Najnowsze opinie o książkach autora
Człowiek wewnętrzny a episteme. zbiór rozpraw i szkiców filozoficznych o nauce Alina Motycka
8,0
Człowiek i poznanie. Głównie to zestawienie teorii typów psychologicznych Junga z „kryzysem naukowym”, którego z zewnątrz właściwie nie widać, a który potrafi naukowców doprowadzić do frustracji lub rezygnacji z wymarzonej drogi zawodowej. Pani Motycka skupia się na roli intuicji w procesie poznawczym, a która uznawana jest jako zupełnie niewiarygodna i nietowarzysząca naukowcowi w trakcie pracy – co jest współczesnym zabobonem przeintelektualizowanych jajogłowych wyznawców scjentystycznego materializmu.
Przy okazji można poznać różnicę między psychoanalizą Freuda a psychologią obiektywną Junga.
Dla niewtajemniczonych w filozofię i psychologię Junga książka będzie trudna i może być momentami nudna.
Szkoda, że eseje wrzucone na surowo, przez co zdarzają się liczne powtórzenia między rozdziałami.
Skorzystają głównie pasjonaci filozofii nauki. Mam nadzieję, że sięgną po Carla Gustava Junga, a głównie po jego „Typy psychologiczne”.
Koniecznie sięgnijcie również po „ Mit nauki. Paradygmaty i dogmaty” Mikołaja Brykczyńskiego (to właśnie z jego książki dowiedziałem się o Alinie Motyckiej).
Wiedza a uczucia Alina Motycka
3,0
Niestety większość artykułów to makulatura. Do ciekawszych zaliczam trzy ostatnie: „Albert Einstein o emocjonalnych determinantach wiedzy naukowej” (Butryn),„Poznanie naukowe a emocje” (Tempczak),„Emocje a proces twórczy w nauce” (Motycka). Lepiej sięgnąć po „Człowiek wewnętrzny a episteme” Motyckiej; a najlepiej po „Mit nauki. Pradygmaty i dogmaty” Brykczyńskiego.
-------------------------------------------------
„Widać zatem, że w ostatnim stuleciu stosowalność słowa „inteligencja” uległa gwałtownemu rozszerzeniu. Wydaje się jednak, iż owemu rozszerzenia towarzyszy pewne zamieszanie pojęciowe. Używając żargonu językoznawczego, można by powiedzieć, że gwałtownemu rozszerzeniu zakresu tego słowa towarzyszy pomieszanie w wymiarze jego treści. Nie jest zatem jasne, z czym należy ten termin identyfikować, jakie są kryteria jego stosowalności?” Szymon Wróbel
„Lacan śledzi przykłady różnych rewolucji i pokazuje, że każda z nich obiera w końcu przywódcę jeszcze bardziej bezwzględnego niż ten, którego ta rewolucja obaliła”. Valeria Szydłowska
„Bóg dał. Bóg wziął”. Ta sentencja, wygłaszana dawniej przez starych mądrych ludzi, mieści w sobie nie tyle rezygnację, ile głęboką wiarę w logiczność i sensowność wszystkiego, co przytrafia się człowiekowi. Nade wszystko zaś jest świadectwem pokory, to jest zgodę na ograniczone kompetencje rozumu, który nie jest w stanie zgłębić tajemnice życia i śmierci. Mądrością jest traktować te dwa graniczne momenty ludzkiej egzystencji właśnie jako tajemnice, symbolizowane przez rajskie Drzewo Życia, po którego owoce sięgać nie należy. Dla człowieka mądrego wiedza bywa wartością. Gdzie się on wszelako i z tym, że niekiedy należy stawiać tamy nieumiarkowanej ciekawości w imię dyskrecji. Zdaniem Rudolfa Kassnera, dyskrecja to atrybut wielkości ludzkiej”. Jadwiga Mizińska