Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie podobała mi się ta książka. Nie chcę przez to bynajmniej dezawuować wartości empatii w naszym życiu - myśle iż autor ma racje - gdybyśmy przejawiali jej wiecej na świecie było by lepiej. Ale nie o to przecież chodzi. Raczej o to ze ta książka ma tak naprawdę niewielką wartość poznawczą. Owszem dowiadujemy sie co nieco o empatii z punktu widzenia neurobiologii (czyli np. które obszary mózgu sie aktywizuja gdy patrzymy na innych),o przyczynach jej niedostatku wynikłych z socjalizacji oraz prawdopodobnych podstawach genetycznych mogących też mieć tutaj znaczenie. I przykładach jej braku. To w sumie wszystko. Cała reszta tak naprawdę wszystko sprowadza się do jednego - za zło odpowiedzialny jest brak empatii. Co w sumie zdaje się dość banalnym stwierdzeniem porównywalnym np. z czymś takim jak: na świecie było by mniej zła gdyby ludzie byli lepsi. Czyli generalnie ludzie sa zli bo jest w nich za mało dobra/empatii. Odkrywcze - prawda? Inne istotne kwestie np to czemu czasem jesteśmy dobrzy a czasem źli już wyjaśnienia się nie doczekały. aha - i pozycja nie ma nic w wspólnego z żadną genezą zła jak sugeruje tytuł - jest tylko wyjaśnieniem funkcjonalnym i to niezbyt ważnym/doniosłym. IMO. czyta sie dobrze, jest napisana w prosty i przystępny sposób, ale ja zawartością jestem rozczarowany. Niewiele wnosi niewiele wyjaśnia. Przynajmniej dla osoby która coś tam z nauk społecznych liznęła.