Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cztery kobiety - prababka, babka, wnuczka i prawnuczka - mieszkają razem w lwowskiej kamienicy, którą wyróżnia zabytkowy witraż. Każda z nich to artystyczna dusza, której swoboda twórcza była lub jest brutalnie ograniczana przez komunistyczny system albo despotyczny charakter krewnych. Każda z nich próbuje walczyć o różnie pojętą wolność zarówno Ukrainy, jak i swojego serca. Ich wzajemne relacje są skomplikowane, ale przypominają "matrioszki, jedna siedzi w brzuchu drugiej, nie do końca wiadomo która w której..." Razem z główną bohaterką, najmłodszą z tego kobiecego grona, spacerowałam ulicami Lwowa, zaglądałam w jego zaułki, wstępowałam do Katedry, chłonęłam klimat opery, ale też stałam w kolejkach po mięso i schodziłam do podziemi miasta. Doświadczyłam czegoś na kształt załamania czasoprzestrzeni, chłonąć razem z nią migawki z historii Ukrainy, która od zawsze walczyła o niepodległość. I wzbierała we mnie fala współczucia, goryczy i smutku, kiedy uświadamiałam sobie, że ta opowieść nie ma końca, bo teraz właśnie, na naszych oczach "bestia znowu żąda świeżej krwi". A niebiesko-żółte barwy flagi Ukrainy "kiedyś kojarzona zarówno z opresją, jak i peryferyjnością, na naszych oczach stają się barwami wolności. Barwami Dawida, który dzielnie stawia czoło olbrzymiemu Goliatowi, tym razem zbrojnie, już nie tylko przez wiersze i śpiew". To wielkie i piękne słowa, ale dobrze wiemy, że ta tragiczna historia rani i odbiera życie, rujnuje i burzy, naznacza pustką i poczuciem beznadziei losy konkretnych ludzi, z których każdy kochał, miał marzenia i plany... jak choćby te cztery kobiety z domu z witrażem. Bo to z ich - kobiecej perspektywy - ukazuje Żanna Słoniowska ukraiński witraż. Symboliczny, bo mieniący się barwami miłości i poświęcenia, ale też zdrady i nienawiści, co zresztą pięknie wybrzmiewa w poetyckim, emocjonalnym i zmysłowym języku autorki Warto dodać, że Żanna Słoniowska to Ukrainka o polskich korzeniach. "Dom z witrażem" jest jej debiutancką powieścią, która po raz pierwszy ukazała się w 2015 r. Wznowiona w tym roku, a @znak przekaże dochód z jej sprzedaży na pomoc humanitarną dla Ukrainy. Z serca polecam!