Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z pełnym przekonaniem mogę napisać, iż "Na linii ognia" to książka bardzo wartościowa i pouczająca, doskonale odzwierciedlająca etos amerykańskiego SEAL'sa (frogmana). Marcus Luttrell pisze w charakterystycznym dla amerykańskiego żołnierza stylu, w którym dominuje przeświadczenie o niemal nadludzkich zdolnościach "specjalsów", a cała książka przepełniona jest bohaterskimi czynami jego braci broni, o których nawet nie śniło się zwykłemu "szarakowi". Autor nie stosuje takiego patosu ze względu na jakikolwiek rodzaj propagandy sił zbrojnych USA, lecz ze względu na płynącą prosto z mężnego serca potrzebę przedstawienia losów oraz świata wartości operatorów oddziałów specjalnych, którzy za obronę swej ojczyzny i symboli narodowych gotowi są poświęcić najwyższą cenę - własne życie. Czytając o odwadze żołnierzy z wielu jednostek specjalnych mamy wrażenie, iż ta powieść to podręcznikowy panegiryk, lecz trzeba pamiętać, iż taką mentalność mają autorzy będący byłymi żołnierzami z powołania. W tej książce znajdziecie wiele ciekawostek dotyczących misji w Afganistanie (w tym nie lada gratka - opowieść o tragicznej w skutkach operacji "Czerwone skrzydło" z czerwca 2005 roku, która została przedstawiona w filmie "Lone survivor"),Iraku (m.in. krwawe przejęcie miasta Al-Faludża czy też Ar-Ramadi) oraz historie związane z najbardziej znanym snajperem - Chrisem Kyle'em. W "Na linii ognia" przeczytacie zapierające dech w piersiach relacje z działań "specjalsów", wzruszające przeżycia związane z utratą towarzyszy broni czy też rzadko spotykane odczucia życiowych partnerek SEAL'sów, które również miały swój udział w napisaniu tego dzieła. Autor spróbuje udzielić Wam odpowiedzi na pytanie: jak to jest być członkiem elitarnych oddziałów marynarki wojskowej Stanów Zjednoczonych oraz jak odnaleźć się w życiu cywila, po opuszczeniu szeregów Navy Seals. Myślę, że znamienne są tutaj tytuły poszczególnych części powyższej książki, które brzmią: "Jak walczymy", "Jak żyjemy" i "Jak umieramy" tworząc 392 strony o mocnej treści. Polecam.