Jesteśmy społecznością, która kocha książki

,,Najazdy Mongołów" to historia o tym, jak mało znaczące plemiona koczowników opanowały prawie cały kontynent. Autor jest pod wielkim wrażeniem mongolskiej sztuki wojennej, czemu trudno się dziwić, jednak popełnia w swojej książce sporo pomyłek, np. mylnie twierdząc, że Mongołowie w walce walczyli wyłącznie na dystans. Nadaje również zbyt wielkie znaczenie mongolskim łukom, uważając że mogły skutecznie razić na dystans 300 metrów, a na 150 metrów przebijać zbroję. Gdyby tak było, nie wiem czy ktoś bawiłby się w opracowywanie broni palnej... Słabo opisane są walki w Europie. O ile podbój Rusi jest oparty na pewnych kronikach, to już źródła polskie i węgierskie nawet nie pojawiają się w bibliografii! O wiele lepiej prezentuje się opis rządów Czyngis - chana i kampanii przeciwko Chinom i Chorezmowi, które oparte zostały na solidnej literaturze, co jest pewną zaletą, w końcu o najazdach na Polskę literatury nie brakuje.