Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie do końca to jest takie jasne. Autorzy koncentrują się na postaci Bronisławy Kuczewskiej i Objawień Matki Boskiej zarówno w stosunku do niej, jak i Władysławy Fronczakówny na Siekierkach w 1943 roku. 15 miesięcy przed wybuchem Powstania Warszawskiego. Miały uratować Warszawę przed zniszczeniem. (podobnie w 1980r - odnośnie Polski). W tym kontekście Powstanie byłoby karą za rozwiązłe życie Polaków. Też w kontekście ustawy aborcyjnej z 1943 roku (nazistowskiej). Orędzia dla ludu Warszawy były zgodne z przesłaniem Listu do Efezjan - nie postępujcie jak poganie. Maryja prosiła o powszechną modlitwę - jak w 1920 roku. To jednak nie nastąpiło, a duchowni zignorowali Przesłanie. 1 sierpnia 1944 roku powstańcy ruszyli do walki bez błogosławieństwa Maryi. Psalm 127,1. Nie zadbali też o to. Ocalała Niniwa, ocalał Rzym w 1944 roku - wg. autorów dzięki modlitwie publicznej. Na polecenie Matki Boskiej Bronisława pielgrzymuje do Budzieszyna, parafia Mokobody (w latach 70tych XX wieku) - przy drodze na Węgrów, gdzie znajduje się sanktuarium cudownego obrazu Matki Boskiej i cudowne źródełko. Obraz ten uratował polskich wojów przed klęską z rąk Jaćwingów w XII wieku. Matka Boska Budzieszyńska wydaje się więc być szczególną opiekunką żołnierzy. Budzieszyn miał być jak Lourdes dla Polaków. Akurat tam byłem i na pewno nie wygląda to jak Lourdes. Podobnie jak np. Nowa Osuchowa. Autorzy piszą też o Objawieniach w Oławie. Z tego co się orientuję Objawienia Bronisławy Kuczewskiej nie zostały uznane przez Kościół. Dlaczego więc uważam, że mogą być prawdziwe. Dlatego, że pasuje mi to do Boga. Próbuje ocalić przed zniszczeniem.