Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Aby zrozumieć sens tej książki warto znać definicję przesądu.Jest to utrwalone przekonanie apropo jakiegoś zjawiska bądź przedmiotu, często mające nacechowanie magiczne, mistyczne i na ogół niezrozumiałe. Choć przesądy nie mają poparcia we współczesnej nauce wciąż możemy o nich usłyszeć.W tej recenzji pod lupę weźmiemy "Zielnik czarodziejski to jest zbiór przesądów o roślinach" Józefa Rostafińskiego.Był to botanik i padacz który podjął się zadania bardzo ciekawego-zebrał w jednej książce przeróżne przesądy o roślinach.Spisał ustne przekazy a także uporządkował te już istniejące w literaturze.Korzystał z wiarygodnych źródeł z przeszłości i dobrze streścił treść aby zamieścić dużo informacji przez małą ilość tekstu. Autor przedstawia ciekawą teorię według której przesądy o roślinach które przetrwały do XIVw. nie mają już w sobie praktycznie żadnych naleciałości z kultury Słowiańskiej.Chciał dojść do wykazania pierwotnych wierzeń pogańskich naszego ludu o roślinach z zebranych przez siebie informacji ale doszedł do wniosku że mało jest takich, które na pewno były używane w celach leczniczych przed napływem chrześcijaństwa. Rostafiński zaznaczył, że nie spisał wszystkich przesądów, ponieważ jest ich zbyt wiele ale starał się by były różnorodne i ciekawe.Przeczytamy o bylicy, pokrzywie ale i tykwie i bazylii. Książka podzielona została na trzy części.W pierwszej odnajdziemy materiały takie jak dokładna nazwa rośliny, adnotacja co do pochodzenia i zbiór przesądów.W drugiej właściwości danej rośliny dobre dla ludzi.Trzeca część poświęcona jest skutkom działania roślin czarodziejskich.Tam też odnajdziemy wniosek że magiczne przesądy działały na każdą sferę człowieka i nie tylko.Przeczytamy o roślinach przedłużających życie, chroniących od śmieci, zatrucia, ukąszenia, odpędzające duchy a nawet powodujące posłuszeństwo zwierząt.Magiczne właściwości miały mieć także konkretne części danej rośliny np.korzenie, bulwy, kwiaty.Ważny był sposób i czas zbierania, wpływ planet.Opisano wiele sposobów używania zewnętrznego i wewnętrznego-wcieranie, okłady, sypanie prochu, soki, nalewki. Po tej lekturze nie da się spojrzeć na otaczającą nas zieleń w nudny i przewidywalny sposób.Każde ziele może mieć za sobą długą i interesującą historię przesądów i magicznego wykorzystania. Dziękuję Wydawnictwo Graf_ika za możliwość przeczytania lektury.