Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawe, kiedy ja się wreszcie przestanę po Armoryce spodziewać fajerwerków i pogodzę z tym, że książka o ciekawym tytule i intrygującej treści dorasta co najwyżej do połowy moich oczekiwań jako słabo przetłumaczona, banalna średniowieczna historyjka albo zbiorek opowieści dla dzieci, z którego niewiele wynika poza tym, że można by go okroić o połowę. W przypadku książeczki Mackenziego okrajać nie ma co, bo zostałaby co najwyżej sama okładka. Ja oczywiście spodziewałam się dobrego czytadła na miarę "Za dziewiątą falą", a dostałam króciutki zbiorek nawet nie mitologii, ale dosłownie legend, jak zauważył któryś z czytelników - idealnych dla dzieci. Dowiemy się zatem, dlaczego na świecie pojawia się zima (zła królowa Beira) i dlaczego odchodzi (bo pojawia się dobra królowa Bride),dlaczego przejście między porami roku przynosi zmienną aurę i skąd się bierze lato (pojawia się król Angus),wyjaśni się także, jakie jest pochodzenie dnia i nocy (niekończąca się walka dwóch rycerzy o piękną panią). A ponieważ żadna szanująca się księga legend i baśni nie obędzie się bez magicznego ludu. Tutaj też przeczytamy o księżniczce z krainy pod falami, która prosi o pomoc Finna i jego Fiannów, o Żwawych (znaczy elfach),Niebieskim Ludzie (wodnikach) i Zielonych Paniach (wróżkach) oraz o towarzyszach królowej Beiry. Obowiązkowo będą też przynajmniej dwie opowieści o bohaterach walczących z wiedźmami i olbrzymami oraz o spotkaniach ludzi z magicznym ludem (przede wszystkim Zielone Panie, wszelkiej maści gobliny, czarownice i istoty z podwodnych królestw). Nie wiem, czy jest to kwestia niezbyt barwnego szkockiego folkloru, czy kwestia autora, któremu zabrakło pasji i iskry do pisania, ale czytałam podobne opracowania znacznie wyższej klasy, a po książce Mackenziego został mi jednak lekki niedosyt.